تاثیر سطوح مختلف عنصر روی بر عملکرد، صفات کیفی تخممرغ و برخی فراسنجههای خونی مرغهای تخمگذار

این آزمایش به منظور بررسی تاثیر سطوح مختلف عنصر روی بر عملکرد، صفات کیفی تخممرغ و برخی فراسنجههای خونی مرغهای تخمگذار سویه هایلاین w36 با استفاده از 96 قطعه مرغ از سن 70 تا 80 هفتگی در فاز دوم تخم گذاری در قالب طرح کاملاً تصادفی با 4 تیمار، 4 تکرار و 6 قطعه مرغ در هر تکرار به مدت 10 هفته انجام شد. تیمارها شامل 4 سطح مختلف روی (40، 70، 100 و 130 میلی گرم در کیلو گرم) بودند که از سولفات روی به عنوان مکمل روی استفاده شد. عملکرد و صفات کیفی در پایان هر هفته و فراسنجههای خونی در پایان دوره مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج آزمایش نشان داد که پرندگان تغذیه شده با جیره حاوی 130 میلیگرم در کیلوگرم روی و جیره حاوی 40 میلیگرم در کیلوگرم روی، به ترتیب دارای بیشترین و کمترین درصد تـولید تخممـرغ بودنـد (05/0 > p). میانگین وزن تخممرغ به طور معنی داری در تیمار تغذیه شده با 130 میلیگرم در کیلوگرم روی بالاتر بود (05/0 > p). افزایش سطح روی سبب کاهش خوراک مصرفی و بهبود ضریب تبدیل غذایی گردید (05/0 > p) به طوریکه تیمار حاوی 100 میلیگرم در کیلوگرم روی بهترین عملکرد را نشان داد. از لحاظ خصوصیات کیفی تخممرغ نیز، واحد هاو در مرغهایی که از سطح 130 میلیگرم در کیلوگرم روی استفاده کرده بودند، بیشتر از بقیه تیمارها بود (05/0 > p). به علاوه کیفیت پوسته تخممرغ به طور معنی داری تحت تاثیر سطوح افزایشی روی قرار گرفت (05/0 > p). غلظت گلوکز، کلسترول و ldl سرم در تیمار تغذیه شده با 130 میلیگرم در کیلوگرم روی به طور معنی داری کاهش یافت (05/0 > p). همچنین با افزایش روی، غلظت تریگلسیرید سرم کاهش یافت (05/0 > p) نتایج این بررسی نشان داد که استفاده از سطوح افزایشی روی در جیره مرغ تخم گذار می تواند سبب بهبود عملکرد و صفات کیفی تخم مرغ شود.