کاهش بیان نسبی ژن های مرتبط با آپوپتوسیز در سلول گرانولوزا با افزودن استرادیول

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثرات آپوپتوتیک افزایش تراکم سلول‌های گرانولوزا و افزایش استرادیول بر بیان نسبی ژن های مرتبط با آپوپتوسیز (bcl-2، bax و gadd45b) و چرخه سلول (ccdn-2) بود. به همین منظور بعد از جمع آوری تخمدان گاوها از کشتارگاه، سلول‌های گرانولوزای فولیکول های 4 تا 8 میلی متری جداسازی شدند. سپس تعداد سلول های زنده شمارش شده و نمونه سلول‌های گرانولوزا برای شش روز کشت داده شدند. تیمارها شامل 1) 500 هزار سلول در 1000 میلی لیتر مایع کشت (کنترل)، 2) 500 هزار سلول در 500 میلی لیتر مایع کشت (گروه آپوپتوتیک: افزایش تراکم دلیل آپوپتوتیک بودن است) و 3) 500 هزار سلول در 500 میلی لیتر مایع کشت و افزودن استرادیول از روز دوم کشت (گروه آپوپتوتیک + استرادیول) بودند. همچنین، بیان ژن‌های مرتبط با آپوپتوسیز و چرخه سلولی و غلظت استرادیول نمونه ها بررسی شد. نتایج نشان داد بیان نسبی ژن‌های bax و gadd45b در گروه آپوپتوتیک نسبت به دو گروه دیگر بیشینه بود، ولی با افزودن استرادیول بیان نسبی آنها کاهش یافت و به سطح کنترل بازگشت. نسبت bcl-2 به bax در گروه آپوپتوتیک نسبت به دو گروه دیگر کاهش یافت، در حالی که با افزودن استرادیول این نسبت به طور معنی داری افزایش نشان داد ولی همچنان مقدار آن نسبت به گروه کنترل کمتر بود. بیان نسبی ژن ccdn-2 در گروه آپوپتوتیک نسبت به دو گروه دیگر کمینه بود ولی اختلاف معنی داری بین گروه استرادیول و گروه کنترل دیده نشد. به طور کلی نتایج پژوهش حاضر نشان داد استرادیول می تواند سلول‌های گرانولوزا را در برابر آپوتوزیس ناشی از افزایش تراکم محافظت کند و این کار را ممکن است از راه افزایش سرعت چرخه سلولی گامه g1 به s انجام دهد.