تولید اولین پادزهر سرم اسبی موثر و ایمن در مقابل زنبور عسل ایرانی (apis mellifera meda)

مقدمه و هدف: زهر زنبور عسل ترکیبی مایع، بیرنگ و اسیدی (ph 4.5–5.5) است که شامل 18 ترکیب متفاوت مانند آنزیم ها، پپتیدها و آمینه ای زیستی می باشد. برخی از این ترکیبات دارای خواص ضد التهابی و برخی دارای خواص سمی و آلرژن می‌باشد. مهم ترین پپتیدهای موجود در زهر زنبور ملیتین، آپامین، آدولاپین و پپتید دگرانوله کننده ماست سل هستند. مهمترین آنزیم‌های موجود در زهر زنبور می‌توان هیالورونیداز و فسفولیپاز a2 را نام برد. زهر زنبور عسل در ادوار گذشته بخصوص در درمان سنتی همواره به‎عنوان دارو در درمان بیماری‎های مختلفی مانند آرتریت روماتویید و همچنین جهت کاهش دردهای عضلانی مورد استفاده قرار گرفته است. زنبورگزیدگی به‎عنوان یکی از مشکلات در سیستم بهداشت عمومی برخی از کشورهای دنیا از جمله ایران مطرح می‌باشد. در حال حاضر درمان خاصی برای زنبور گزیدگی وجود ندارد و درمان تا حدودی توسط داروهای شیمیایی انجام می‌شود. در سال‌های گذشته پادزهر مبتنی بر fab از اسب و گوسفند به‎عنوان یک درمان جدید بالقوه مطرح شده است. تاکنون در ایران اقدامی جهت تولید آنتی‌ونوم (پادزهر) برای نجات افراد حساس به نیش زنبور صورت نگرفته است. لذا هدف از این تحقیق تولید پادزهر سرم اسبی موثر و ایمن در مقابل زنبور عسل ایرانی (apis mellifera meda) بود. 

production of the first effective immune equine serum antivenom against iranian honey bees (apis mellifera meda)

bee venom is a liquid, colorless and acidic mixture (ph 4.5-5.5) that contains 18 different compounds such as enzymes, peptides and biological amino acids. some of these compounds have anti-inflammatory properties and some have toxic and allergenic properties. bee venom is produced by female worker bees. the most important peptides in bee venom are melittin, apamin, adolapin and mast cell degranulating (mcd) peptide. the most important enzymes in bee venom can be called hyaluronidase and phospholipase a2 (pla2). bee venom has been used in the past, especially in traditional medicine, as a medicine to treat various diseases such as rheumatoid arthritis and also to reduce muscle pain.