مقایسه استفاده از پوشش‎های پلی‌اتیلنی نسبت به پلاستیکی بر عملکرد کیفی و کمی سیلاژ جو

مقدمه و هدف: ذخیره مناسب علوفه در سیلو سبب حفظ کیفیت بهتر سیلاژ و به حداقل رساندن کاهش ارزش تغذیه‎ای آن در زمان سیلو کردن، ذخیره و در زمان مصرف خواهد شد. نفوذ هوا به داخل سیلاژ یکی از مهم‌ترین عواملی هست که سبب تحریک رشد باکتری‎های هوازی، مخمرها و کپک‎ها می‎شود. این فرآیند کیفیت سیلاژ را به‌شدت تحت تاثیر قرار می‎دهد و باعث فساد هوازی در آن خواهد شد. همچنین این شرایط مقدار ماده خشک و ارزش غذایی سیلاژ را کاهش داده و با افزایش میکروارگانیسم‎های بیماری‌زا و مایکوتوکسین‎ها در سیلاژ در نهایت باعث کاهش مصرف ماده خشک سیلاژ در دام خواهد شد. استفاده از پلی‌اتیلن به‌عنوان پوشش و محافظ سیلاژ برای سال‎های متمادی مورد توجه و استفاده قرار گرفته است. این پژوهش به‌منظور ارزیابی مقایسه برخی از شاخص‎های شیمیایی و میکروبی سیلاژ علوفه جو تهیه ‌شده توسط کیسه‎هایی از جنس پلی‎اتیلن در مقایسه با کیسه‎های پلاستیکی و در شرایط آزمایشگاهی انجام شد.مواد و روش‌ها: علوفه کامل جو با ماده خشک تقریبی 31 درصد برداشت‌ شد و به‌ قطعاتی به طول 30 تا 50 میلی‌متری‌ خرد شد. سپس 1) در لوله‎های آزمایشگاهی از جنس پلی‎اتیلن با درب پیچ‌دار دارای حلقه‎های لاستیکی، 2) در کیسه‎های از جنس پلی‌اتیلن و 3) در کیسه‌های پلاستیک هرکدام به وزن تقریبی 10 کیلوگرم در 4 تکرار سیلو شدند و به‎مدت 60 روز در محیط بسته آزمایشگاه نگه‎داری شدند.یافته‎ها: نتایج آزمایش نشان داد که در سیلاژهایی که در کیسه‎های پلی‎اتیلن ذخیره شده بودند نسبت به سیلاژهایی که در لوله‎های پلی‎اتیلن سیلو شدند به‎ترتیب شاخص اسیدیته (3/79 در مقابل 3/53) و جمعیت مخمرها (0/50 در مقابل 1/14 واحد تشکیل ‌دهنده کلنی در گرم) به‌‎طور معنی‎داری (0/001=p) افزایش داشتند، درحالی‌که در سیلاژهایی که داخل کیسه‎های پلاستیکی سیلو شدند، نسبت به سیلاژهایی که در لوله‎های پلی‎اتیلن سیلو شدند، تغییرات بیشتری روی داده و به‎ترتیب مقدار ماده خشک (31/80 درصد در مقابل 31/24 درصد؛ 0/018=p)، الیاف نامحلول در شوینده خنثی (61/89 درصد ماده خشک در مقابل 59/8 درصد ماده خشک؛ 0/014=p) و جمعیت کپک ها (1/95 در مقابل 1/13 واحد تشکیل‌ دهنده کلنی در گرم؛ 0/046=p) نیز به‌طور معنی‎دار تغییر پیدا کردند. پایداری هوازی سیلوها در سیلاژهایی که در لوله‎های پلی‎اتیلن سیلو شدند بیشترین (95 ساعت) بود درحالی‌که این شاخص در سیلاژ با پوشش کیسه های پلاستیکی به‌طور معنی‌داری (0/001=p) کمتر (62/5 ساعت) از سیلاژهای دیگر بود. بازیابی ماده خشک آن پس از باز کردن سیلوها و پس‌ازآن به‎مدت 7 روز پس از هوازدگی نیز به‌طور معنی‌داری (0/001=p) نسبت به سایر سیلاژها کمتر (81/50 درصد ماده خشک در مقابل 87/84 درصد ماده خشک و 88/10 درصد ماده خشک) بود.نتیجه‌گیری: براساس نتایج به‌دست‌آمده در این آزمایش انتخاب کیسه‌های از جنس پلی‌اتیلن در مقایسه با کیسه‌های پلاستیکی برای سیلو کردن بسته‌های کوچک علوفه می‎تواند شرایط مطلوب‌تری برای حفظ کیفیت سیلاژ مهیا کند.

comparison of using plastic or polyethylene bags on the qualitative and quantitative performance of barley silage

introduction and objective: efficient forage preservation as silage requires minimizing losses during the ensiling, storage, and feed-out phases. the penetration of air into the silage is one of the important factors that stimulate aerobic bacteria, yeasts, and molds. this process severely impact silage quality and causes aerobic deterioration. also, these conditions reduce the amount of dry matter and nutritional value of silage, and with the increase of pathogenic microorganisms and mycotoxins in silage, it will ultimately reduce the consumption of dry matter of silage in livestock. olyethylene has been used for many years as a silage isolate and preservation. this study was to evaluate the chemical composition and microbial population of whole-crop barley silage preserved by different covers in laboratory conditions. material and methods: whole forage barley with dry matter of approximately 31% was harvested and cut into 30 to 50 mm long pieces. then they were ensiled 1) in polyethylene laboratory tubes with screw lids with rubber rings, 2) in polyethylene bags and 3) in plastic bags, with an approximate weight of 10 kg in 4 repetitions, and kept in the closed environment of the laboratory for 60 days. results: the results of the experiment showed the silages that were stored in polyethylene bags, compared to the silages that were ensiled in polyethylene tubes, the acidity index (3.79 vs. 3.53) and the yeast population (0.50 versus against 1.14 cfu/g of silage), were significantly increased (p=0.001), while in the silages that were ensiled in plastic bags, more changes occurred than in the silages that were ensiled in polyethylene tubes, and amount of dry matter (31.80% versus 31.24%; p=0.018), insoluble fibers in neutral detergent (61.89 percent of dm versus 59.8 percent of dm; p=0.014) and the mold population (1.95 versus 1.13 cfu/g of silage; p=0.046) also changed significantly. aerobic stability in silages ensiled in polyethylene pipes was the highest (95 hours), while this index was significantly (p=0.001) less (62.5 hours) in silage covered with plastic bags than other silages. the recovery of dry matter after opening the ensiles and after 7 days of aerobic exposure also significantly (p=0.001) decreased rather than other silages (81.50 percent of dm versus 87.84 and 88.10 percent of dm).conclusion: according to the results of this experiment, the use of polyethylene bags rather than plastic bags for ensiling small packages of forage can provide more favorable condition for the preservation of silage quality.