تاثیر محدودیت غذایی و کوآنزیم 10Q بر توان ایمنی و شیوع آسیت در جوجه های سنگی

به منظور بررسی اثرات محدودیت غذایی و همچنین استفاده از کوآنزیم 10q در جیره ی جوجه های گوشتی بر کاهش مرگ و میر ناشی از آسیت و همچنین سیستم ایمنی این پرندگان، آزمایشی در قالب طرح کاملا تصادفی و به روش فاکتوریل با سه سطح محدودیت غذایی (صفر، 10 و 20 درصد اشتها) و دو سطح کوآنزیم 10q (صفر و 20 میلی گرم در کیلوگرم خوراک) انجام شد. بدین منظور از 600 قطعه جوجه ی گوشتی با 5 تکرار و 20 پرنده در هر تکرار استفاده گردید. طول دوره ی آزمایش شش هفته در نظر گرفته شد. محدودیت غذایی از سن 14-7 روزگی اعمال گردید. در طی این دوره تلفات مورد بررسی قرار گرفته و در صورتی که تلفات ناشی از آسیت بود در مورد هر یک از تیمار ها ثبت می گردید. نسبت وزن بطن راست به کل بطن ها، شمارش گلبول های قرمز و مقدار هماتوکریت و هموگلوبین به عنوان شاخص های بروز آسیت، و شمارش گلبول های سفید، درصد هتروفیل ها، لنفوسیت ها، نسبت هتروفیل به لنفوسیت و عیار پادتن علیه تزریق گلبول قرمز گوسفند به عنوان معیار پاسخ ایمنی اندازه گیری شدند. نسبت بطن راست به کل بطن ها، مقدار هماتوکریت، هموگلوبین و شمار گلبول های قرمز خون تحت تاثیر محدودیت غذایی و کوآنزیم 10q قرار نگرفت (05/0p > ). محدودیت غذایی تاثیری بر تولید پادتن علیه srbc نداشت (05/0p > )، اما کوآنزیم 10q باعث ایجاد تفاوت معنی داری در پادتن علیه srbc گردید به طوریکه اثرات آن تمایل به معنی دار شدن داشت (07/0p < ). محدودیت غذایی و کوآنزیم 10q اثر معنی داری بر ایمونوگلوبین g و m نداشت (05/0p > ). گلبول-های سفید، لنفوسیت ها و هتروفیل ها همچنین نسبت هتروفیل به لنفوسیت تحت تاثیر محدودیت خوراکی و کوآنزیم 10q قرار نگرفتند (05/0p > ).