بررسی تاثیر استفاده از سرشاخهی کامل برهان بر هیستومورفومتری و هیستوپاتولوژی شکمبه، کبد و کلیه‌ ها در بره ‌های پرواری

مقدمه و هدف: رشد و تکامل طبیعی ساختار بافتی شکمبه و جذب از شکمبه نگاری به ساختار مورفولوژی آن بستگی دارد و تغییر در مورفولوژی زمینه ساز اختلال در اعمال بافت های مذکور است. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر استفاده از سرشاخه ی کامل برهان (برگ با غلاف حاوی دانه) بر هیستومورفومتری و هیستوپاتولوژی شکمبه، کبد و کلیه ها انجام شد.مواد و روش‌ها: در آزمایش حاضر از 24 راس بره نر عربی 1.3 ± 8 ماهه با وزن 5.34 ± 28.8 کیلوگرم در قالب طرح کاملا تصادفی با 3 تیمار و 8 تکرار استفاده شد. تیمارهای شامل 1 جیره ی شاهد (حاوی یونجه و فاقد سرشاخه ی کامل برهان) 2 جیره شاهد + 50 درصد جایگزینی سرشاخه‌ی کامل برهان با یونجه 3 جیره شاهد + 75 درصد جایگزینی سرشاخه ی کامل برهان با یونجه بودند. در پایان آزمایش تعداد سه بره از هر تیمار که وزن آنها به میانگین نزدیک تر بود انتخاب و ذبح شدند و از بافت های دستگاه گوارش، کبد و کلیه ها نمونه گیری انجام شد.یافته‌ها: ضخامت کل دیواره ی نگاری در تیمارهای حاوی 50 و 75 درصد سرشاخه ی کامل برهان از تیمار شاهد بیشتر بود و در تیمار دریافت کننده ی 50 درصد نسبت به تیمار شاهد معنی دار بود (0/05>p). ضخامت لایه عضلانی نگاری در تیمار دریافت کننده ی 50 درصد بیشتر از تیمار شاهد و 75 درصد بود و نسبت به تیمار 75 درصد معنی دار بود (0/05>p). بین سایر شاخص ها نگاری اختلاف معنی داری مشاهده نشد. ضخامت کل دیواره ی شکمبه و ضخامت لایه عضلانی آن در تیمارهای 50 درصد و 75 درصد از تیمار شاهد بیشتر بود (0/05>p). بین سایر شاخص های شکمبه اختلاف معنی داری مشاهده نشد. ارتفاع پرز شکمبه و نگاری تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت؛ اما ارتفاع پرزهای شکمبه در تیمار شاهد به صورت عددی بیشتر از تیمارهای 50 درصد و 75 درصد بود. بجز نفوذ سلول های التهابی تک هسته در داخل پرزهای شکمبه و نگاری، سایر ساختارهای مورفولوژیک سالم بودند. کبد و کلیه ها در تیمار شاهد نسبت به سایر تیمارها شرایط بهتری داشتند.نتیجه‌گیری: به طورکلی، طبق نتایج آزمایش حاضر، تاثیر منفی قابل توجهی بر هیستومورفومتری و هیستوپاتولوژی شکمبه، کبد و کلیه ها مشاهده نشد، حتی نتایج مثبتی نظیر کاهش نفوذ سلول های التهابی در حین استفاده از گیاه برهان مشاهده شد، لذا می‌توان مصرف آن را در تغذیه دام پس از بررسی‌های عملکردی توصیه کرد.

Evaluation of the Effect of using Complete Branches of Albizia on Histomorphometry and Histopathology of Rumen, Liver and Kidneys in Fattening Lambs

Extended AbstractIntroduction and Objective: The natural growth and development of the rumen tissue structure and absorption from rumenreticulum depends on its morphological structure and the change in morphology causes the dysfunction of these tissues. The aim of the present experiment was to investigate the effect of using complete branches of Albizia on histomorphometry and histopathology of the rumen, liver, and kidneys. Material and Methods: Twentyfour Arabi male lambs with 8 ± 1.3 months old and initial body weight of 28.8 ±5.34 kg were used in a completely randomized design with three treatments and eight replicates. The lambs were randomly assigned to one of three treatments: 1control (No Albizia) 2 control + 50 percent complete branches of Albizia replaced with alfalfa 3 control + 75 percent complete branches of Albizia replaced with alfalfa. At the end of the experiment, three lambs from each treatment that was closer to the average weight were selected and slaughtered. Sampling was performed from gastrointestinal, liver, and kidney tissues. Results: Reticulum wall thickness in treatments containing 50 and 75 percent of All the branches of Albizia was greater than the control treatment And was significant in the 50 percent treatment compared to the control treatment (p<0.05). The thickness of the muscular layer of the reticulum in the recipient 50 percent treatment was higher than the control and 75 percent treatment and was significant compared to the 75 percent (p<0.05). No significant difference was observed between other indicators of the reticulum. The thickness of Rumen tunica muscularis and Rumen wall thickness in 50 and 75 percent treatments were higher than the control treatment (p<0.05). No significant difference was observed between other indicators of the rumen. The treatments didn #39;t affect the villus height of rumen and reticulum, however, the height of ruminal villi in control treatment was numerically higher than 50 and 75 percent of treatments. Liver and kidneys were in better condition in control treatment than other treatments. Conclusion: In general, according to the results of the present experiment, no significant negative effect was observed on the histomorphometry and histopathology of rumen, liver, and kidneys; even positive results such as reducing the penetration of inflammatory cells were observed during the use of the Albizia plant. Therefore, its use in animal nutrition can be recommended after some performance studies.