بررسی سطوح مختلف کروم پیکولینات بر عملکرد تولید، کیفیت تخم و متابولیت های خونی در بلدرچین‎ های تخمگذار ژاپنی

در این تحقیق تاثیر سطوح مختلف کروم پیکولینات، برعملکرد، کیفیت تخم و فراسنجه های خونی در بلدرچین های تخمگذار در اواخر دوره تولید مورد بررسی قرار گرفت. در این آزمایش از 600 قطعه بلدرچین ژاپنی تخمگذار در سن 10 هفتگی و در قالب طرح کاملاً تصادفی با آنالیز تکرار شده در زمان، شامل 5 تیمار و 4 تکرار (30 پرنده در هر تکرار) استفاده شد. تیمارهای مختلف آزمایشی شامل: تیمار‌1 ‌جیره پایه، تیمار 2‌ جیره پایه همراه با سطح کروم 4/0 میلی گرم بر کیلوگرم تیمار 3 جیره پایه همراه با سطح 0/8 میلی گرم بر کیلوگرم، تیمار 4‌ جیره پایه همراه با سطح 1/2 میلی گرم بر کیلوگرم تیمار 5 جیره پایه همراه با سطح 1/6 میلی گرم بر کیلوگرم بودند. در مورد صفات عملکردی و کیفیت تخم بلدرچین که چند بار در طول آزمایش (4 دوره دو هفته ای) اندازه گیری شدند آنالیز به صورت تکرار شده در زمان انجام گرفت. مقایسه درصد تولید و ضریب تبدیل غذایی یک کیلو تخم، بین تیمارهای مختلف آزمایشی نشان داد که سطوح مختلف کروم پیکولینات مورد استفاده تاثیر معنی داری بر این صفت داشت و بهترین مقدار این دو صفت در سطح 1/4 میلی گرم در کیلوگرم کروم مشاهده شد. سطوح مختلف کروم پیکولینات مورد استفاده تاثیر معنی داری بر وزن تخم تولیدی در طول آزمایش داشت، همچنین اثر زمان بر وزن تخم تولیدی معنی دار بود و با افزایش زمان وزن تخم تولیدی افزایش یافت (0/05>p). در مورد صفات کیفیت تخم شامل وزن سفیده، وزن زرده، ارتفاع سفیده، واحد هاو، ضخامت پوسته، و وزن پوسته نشان داده شد که سطوح کروم پیکولینات مورد استفاده در این تحقیق تاثیر مثبت یا منفی بر این صفات نداشته است. در مورد فراسنجه هایی مثل کلسترول، تری گلیسیرید و کلسترول با وزن مولکولی بسیار پایین سرم، میزان ast و alt سرم در بلدرچین ها بین تیمارهای مختلف آزمایشی تفاوت معنی داری مشاهده نشد. می توان بیان کرد که افزودن سطوح مختلف کروم پیکولینات در سطح 1/4 و 1/6 میلی گرم در کیلوگرم به جیره بلدرچین های تخمگذار در دوره تولید می تواند تاثیر مثبتی بر درصد تولید، ضریب تبدیل و وزن تخم بلدرچین ها داشته باشد.

Evaluation of Different Level of Dietary Chromium Picolinate on Performance, Egg Quality, Some Blood Metabolite in Japanese Laying Quail

In the present research the effect of different levels of chromium picolinate on performance, egg quality and some blood metabolite of laying Japanese quail at late phase of production were evaluated. Six hundered quails were allocated to 5 treatments with 4 replicates of 30 birds per replicates in a completely randomized design arrangement with repeated measurement. The experimental treatments was consist 1) basal diet, 2)basal diet + 0.4 mg/kg chromium picolinate, 3) basal diet + 0.8 mg/kg chromium picolinate 4) basal diet + 1.2 mg/kg chromium picolinate 5) basal diet + 1.6 mg/kg chromium picolinate. Performance and egg quality traits measured four times along the experiment and analysed by repeated measurement proc. Result of this experiment showed that egg production and feed conversion ratio was affected by different experimental treatment, and quails with 1.4 mg/kg dietary chromium showed optimum performance. Dietary chromium had significant (P<0.05) effect on egg weight along the experiment and time affect the egg weight significantly. Dietary chromium had no significant (P>0.05) effect on egg quality traits such as yolk, white, shell weight, Haugh unit, shell tickness and shell weight. Serum total cholesterol, triglyceride, LDL, AST and AST was not affected by different chromium addition to basal diet. It can be concluded that inclusion of 1.4 and 1.6 mg/kg chromium to basal diet had some beneficial effect on egg production, feed conversion ratio and egg weight in laying Japanese quail.