تاثیر روش های مختلف عمل آوری فیزیکی و بیولوژیکی بر ترکیب شیمیایی، فراسنجه های تولید گاز و قابلیت هضم برون تنی دانه جو

این پژوهش به منظور بررسی تاثیر روش های مختلف عمل آوری فیزیکی و بیولوژیکی بر ترکیب شیمیایی، فراسنجه های تولید گاز و قابلیت هضم برون تنی دانه جو در قالب طرح کاملاً تصادفی (6 تیمار و 3 تکرار) انجام شد. تیمارها شامل دانه جو عمل آوری نشده (شاهد)، غلطک زده شده با بخار (به مدت 3 تا 5 دقیقه)، غلطک زده شده با بخار و مخمر (ساکارومایسس سرویزیه ) (4 درصد به نسبت 1:2)، مایکروویو شده (باقدرت850 وات و به مدت 3 دقیقه )، غلطک زده شده با بخار و مایکروویو شده و غلطک زده شده با بخار+ مخمر+ مایکروویو بودند. ترکیب شیمیایی نمونه ها مطابق روش های استاندارد تعیین شد. به منظور برآورد فرآسنجه های تولید گاز نمونه ها، از آزمون تولید گاز استفاده شد. قابلیت هضم برون تنی نمونه ها با استفاده از روش کشت بسته انجام شد. عمل آوری بر ترکیب شیمیایی تیمارها دارای تاثیر معنی داری بود. عمل آوری مقدار پروتئین خام تیمارهای مختلف را افزایش داد که بیشترین مقدار آن در تیمار ترکیبی (غلطک زده شده با بخار+ مخمر + مایکروویو) مشاهده شد (14 درصد). عمل آوری تاثیری بر الیاف نامحلول در شوینده خنثی دانه جو نداشت. عمل آوری پتانسیل تولید گاز دانه جو را کاهش داد که کمترین مقدار آن در تیمار ترکیبی (غلطک زده شده با بخار + مخمر + مایکروویو) به دست آمد (91.36 میلی لیتر به ازای 200 میلی گرم ماده خشک). همچنین عمل آوری تاثیر معنی داری بر مقدار قابلیت هضم ماده خشک و ماده آلی نداشت. تمام تیمارها به‌جز مایکروویو، باعث افزایش توده میکروبی و بازده آن شدند، که از این نظر بیشترین افزایش در تیمار غلطک زده شده با بخار + مخمر مشاهده شد ( به ترتیب 183.11 و 0.42 میلی گرم بر ماده خشک). به طورکلی نتایج نشان داد که روش های مختلف عمل آوری می توانند ارزش تغذیه ای دانه جو را به طور معنی داری تحت تاثیر قرار دهند.

Effect of Physical and Biological Processing Methods on Chemical Composition, Gas Production Parameters and in vitro Digestibility of Barley Grain

This research was conducted in order to investigate the effect of different physical and biological processing methods on the chemical composition, gas production parameters and in vitro digestibility of barley grain in a completely randomized design (6 treatment and 3 replicates). Treatment were: un processing barley grain (control), Steamflaked (for 35 minutes), yeast treated (Saccharomyces cerevisiae) and steamflaked, microwaved (850 W for 3 minutes), yeast treated and then microwaved and yeast treated, steamflaked and then microwaved. The chemical composition of the samples was determined using the standard methods. Gas production test was used to estimate the parameters of gas production of samples. In vitro digestibility of the samples was determined by the batch culture method. Processing methods were effective on chemical composition of treatment. Crude protein was increased by different treatments. The highest amount was observed in yeast treated, steamflaked and then microwaved (14 percent). Treatments have no effect on neutral detergent fiber of barley grain. Processing decreased gas production of barley grain and lowest amount of these trait was observed in yeast treated, steamflaked and then microwaved (91.36 ml/200 DM). Treatment has no effect on dry matter and organic matter digestibility. Microbial mass production and its efficiency were increased by all treatments except the microwave treatment and the highest increase was seen in steamflaked + yeast treatment (183.11 mg/g DM and 0.42 respectively). In general, the results showed that different processing methods can significantly affect the nutritional value of barley grain.