تاثیر تخمیرپذیری جیره بر جمعیت پروتوزوایی شکمبه در بره های پرواری

این تحقیق به منظور بررسی و ارزیابی استفاده از پسماندهای غذایی رستوران بر جمعیت پروتوزوایی شکمبه در بره های پرواری طی ساعات مختلف خوراک دهی انجام شد. 15 راس بره نر دورگ قزل آرخار مرینو با استفاده از جیره های آزمایشی تغذیه شدند. جیره های آزمایشی شامل سطوح مختلف دانه جو و پسماند رستوران بودند. پسماند رستوران در دو سطح 50 و 100 درصد جایگزین دانه جو در جیره گردید. مایع شکمبه با استفاده از سوند معدی در زمان های قبل، 2 و 4 ساعت بعد از خوراک دهی جهت تعیین ph، تولید اسیدهای چرب فرار، نیتروژن آمونیاکی و شمارش جمعیت پروتوزوا گرفته شد. تخمیرپذیری جیره نیز با استفاده از روش تولید گاز اندازه گیری شد. نتایج تحقیق نشان داد میزان تخمیرپذیری دانه جو در طول 48 ساعت انکوباسیون حدود 16% بیشتر از پسماند رستوران بود (341 در مقابل 294 میلی لیتر در گرم ماده خشک) و ثابت تجزیه بالاتری نیز داشت (0.107 در مقابل 0.099) (p<0/05). جیره های حاوی پسماند رستوران ph و نسبت مولی بالاتری از اسیدهای چرب در مقایسه با جیره های حاوی دانه جو داشتند (p<0/05). جمعیت پروتوزوایی شکمبه در زمان قبل از تغذیه در جیره های بر اساس جو کمترین و جیره بر اساس پسماند بالاترین بود (69.4 در مقابل 79.5 ×104) (p<0/05). در زمان 2 ساعت پس از تغذیه تفاوتی بین تیمارهای آزمایشی از نظر تعداد پروتوزوا وجود نداشت اما 4 ساعت پس از تغذیه شرایط کاملا برعکس شد و جیره های بر اساس جو بالاترین و پسماند رستوران کمترین تعداد پروتوزوا را دارا بودند (78.5 در مقابل 56 ×104) (p<0/05). به نظرمی رسد محتوای چربی بالاتر پسماند رستوران و ph پایین شکمبه در این جیره ها بعنوان عوامل اصلی در کاهش جمعیت پروتوزوایی نقش داشته اند لذا در استفاده از آن به ویژه در سطوح بالای جیره در نشخوارکنندگان بایستی احتیاط لازم را بعمل آورد.

Effect of Ration Fermentability on Ruminal Protozoa Population of Finishing Lambs

This study was conducted to evaluate the effect of ration fermentability on ruminal protozoa population during different hours after feeding. Fifteen hybrid Ghezel*Arkharmerino male lambs were fed experimental rations. Experimental rations were contain different levels of barley grain and restaurant waste. Restaurant waste was substituted barley grain at the levels of 50 and 100 percent. Ruminal fluid was gotten from the lambs before and 2 and 4 hours after feeding. Rations fermentability was determined using gas production technique. The results showed that barley grain had higher fermentability (about 16%) than restaurant waste during 48 hours of incubation (341 vs 294 ml/g DM for barley grain and restaurant waste respectively). It also had higher constant of degradability (0.107 vs 0.099 for barley grain and restaurant waste, respectively). The rations containing restaurant waste resulted to higher pH and molar proportions of total VFA (P<0.05). Total protozoa counts were highest and lowest for restaurant waste and barley grain before feeding (79.5 vs 69.4 ×104 for restaurant waste and barley grain, respectively). No differences in the protozoa count was found among the treatments during two hours after feeding, but restaurant waste containing ration resulted to the lowest and conversely barley ration resulted to the highest protozoa count four hours after feeding (56 vs 78.5 × 104 for restaurant waste and barley grain rations, respectively). It seems that higher fat content and lower pH of ration containing restaurant waste are the main causes of lower protozoa count, so more attention should be take place when high levels of restaurant waste is used in the ruminants ration.