بررسی ترکیب شیمیایی، الگوی اسیدهای چرب، فعالیت آنتی اکسیدانی و تولید گاز بقایای انار به روش برون‌تنی

هدف از این آزمایش، بررسی ارزش تغذیه ای بقایای حاصل از آبگیری انار (تفاله دانه و پوست) و پتانسیل آن در تهیه سیلاژ، در مقایسه با علوفه ذرت بود. ابتدا مقدار کافی بقایای تازه انار از یک کارخانه تولید آب میوه در فصل پاییز تهیه شد. سپس ترکیب شیمیایی، الگوی اسیدهای چرب، ترکیبات فنولیک و فراسنجه های تولید گاز در نمونه های خشک بقایای انار و علوفه ذرت اندازه گیری شد. شاخص های مربوط به تهیه سیلاژ در نمونه های تازه تعیین شد. نتایج نشان داد که درصد ماده خشک، پروتئین خام، چربی، nfd، adf و لیگنین در تفاله دانه بیشتر (p<0/05) از پوست انار بود. اما، درصد کربوهیدرات محلول در آب و خاکستر تفاله دانه از پوست انار کمتر (p<0/05) بود. پوست انار حدود 2 برابر علوفه ذرت کربوهیدرات محلول در آب داشت. علاوه براین، پوست انار حاوی مقدار زیادی ترکیبات فنولیک (6.17 درصد) تانن کل (5.4 درصد) و فعالیت آنتی اکسیدانی (99.1 درصد) بود. تفاله دانه و پوست انار بترتیب 88.3 و 77.9 درصد اسید چرب غیر اشباع داشتند و سهم پونیسیک اسید در تفاله دانه و پوست انار به ترتیب 64.9 و 46.9 درصد از کل اسیدهای چرب بود. فراسنجه های تولید گاز نشان داد که انرژی قابل متابولیسم، انرژی خالص برای شیردهی، اسیدهای چرب کوتاه زنجیر و قابلیت هضم ماده آلی در تفاله دانه و پوست انار کمتر (p<0/05) از علوفه ذرت بود. ظرفیت بافری مخلوط دانه و پوست انار (1:4) در محدوده مناسب برای تهیه سیلاژ بود. ظرفیت نگهداری آب در مخلوط دانه و پوست کمتر (p<0/05) از علوفه ذرت تعیین شد. نتیجه گرفته شد که مخلوط دانه و پوست انار (1:4) دارای ترکیبات شیمیایی مناسب برای تهیه سیلاژ است و با توجه به فعالیت آنتی اکسیدانی و الگوی اسیدهای چرب، به عنوان یک ماده خوراکی ارزشمند می تواند جایگزین بخشی از سیلاژ مورد نیاز نشخوارکنندگان شود.