پیامد تزریق درون تخم‌مرغی سطوح مختلف دی‌ال-‌متیونین بر ویژگی‌های لاشه و فراسنجه‌های خونی جوجه‌های گوشتی یک‌روزه

متیونین اولین اسیدآمینه محدودکننده در طیور است که نقش اصلی در تحریک ساخت پروتیین و رشد دارد. این پژوهش به منظور بررسی اثر تغذیه درون تخم مرغی سطوح مختلف دی ال متیونین بر جوجه درآوری، ویژگی های لاشه و فراسنجه های خونی در جوجه های گوشتی یک روزه راس 308 طراحی شد. برای این منظور، 240 عدد تخم مرغ بارور مادر گوشتی راس در قالب طرح کاملاً تصادفی با هشت تیمار و 30 عدد تخم مرغ در هر تیمار استفاده شدند. تیمارهای پژوهشی شامل تزریق سطوح مختلف دی ال متیونین (19/ 0، 38/ 0، 57/ 0، 76/ 0، 95/ 0 و 14/ 1 درصد) محلول در یک میلی لیتر آب مقطر استریل به همراه یک گروه شمشاهد (تزریق آب استریل) و یک گروه شاهد (تزریق نشده) بودند. پس از تفریخ، جوجه ها وزن کشی شده، نمونه های خون گرفته شده و کشتار شدند تا ویژگی های لاشه مورد اندازه گیری قرار گیرند. تزریق درون تخم مرغی سطوح مختلف دی ال متیونین باعث کاهش درصد جوجه درآوری به ویژه در تیمار 14/ 1 درصد دی ال متیونین شد (p<0/01). بر اساس نتایج، تزریق درون تخم مرغی دی ال متیونین باعث افزایش وزن لاشه، بازده لاشه، وزن ران، وزن نسبی ران، وزن پیش معده، وزن و وزن نسبی جگر شد (p<0/05). تغذیه درون تخم مرغی دی ال متیونین باعث افزایش غلظت پروتین سرم شد (p<0/01)، در حالی است که اثر کاهش دهنده بر غلظت گلوکز و اوره سرمی داشت (p<0/01). وزن جوجه یک روزه، غلظت کلسترول و تری گلیسرید سرم و همچنین وزن اندام های سیستم ایمنی تحت تاثیر تیمارها قرار نگرفتند (p>0/05). نتایج کلی پژوهش حاضر نشان داد علیرغم جوجه درآوری پایین در تیمارهای متیونین، تزریق 76/ 0 درصد دی ال متیونین بهترین پاسخ رشد را ایجاد کرد و بنابراین سطح قابل پیشنهاد در این پژوهش می باشد