بررسی اثرات استفاده از افزودنی پروبیوتیک و پری بیوتیک در شیر بر شاخص های عملکردی و قابلیت هضم مواد مغذی در گوساله های هلشتاین

هدف از این آزمایش بررسی مقایسه اثرات استفاده از پروبیوتیک و پری بیوتیک در شیر بر عملکرد، مصرف خوراک، امتیاز قوام مدفوع و قابلیت هضم گوساله های ماده شیرخوار هلشتاین بود. این آزمایش در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار و چهار تکرار در هر تیمار انجام شد. تیمارها شامل: 1 گروه شاهد (شیر فاقد افزودنی) 2 گروه پروبیوتیک (شیر + 2 گرم پروبیوتیک) 3 گروه پری بیوتیک (شیر + 4 گرم پری بیوتیک) 4 گروه سین بیوتیک (شیر + 2 گرم پروبیوتیک و 4 گرم پری بیوتیک) بود. گوساله ها در سنین 3، 30 و 63 روزگی پس از تغذیه شیر در وعده صبح وزن کشی شدند و وزن خوراک مصرفی از 10 روزگی به بعد و تا پایان دوره به صورت روزانه برای هر گوساله اندازه گیری و ثبت گردید. به حفظو سنجش وقوع اسهال، مدفوع به صورت هفتگی مشاهده و نمره مدفوع و سیالیت آن بررسی شد. در انتهای آزمایش (7 روز پایانی) کل مدفوع دام ها بطور جداگانه جمع آوری و توزین شد و یک نمونه 20 درصدی از آن جهت بررسی قابلیت هضم مواد مغذی برداشته شد. ترکیب شیمیایی نمونه های مدفوع و جیره آزمایشی شامل ماده خشک، چربی، ماده آلی و پروتئین طبق روشaoac تعیین شد. نتایج آزمایش نشان داد که بیشترین میانگین وزن در سنین 30 و 63 روزگی مربوط به گوساله هایی بود که پروبیوتیک مصرف کرده بودند و اختلاف معنی داری با سایر گروه ها داشتند. کمترین میانگین وزن در سن 63 روزگی مربوط به جیره سین بیوتیک بود. بدترین ضریب تبدیل خوراک مصرفی مربوط به گروه شاهد بود و اختلاف معنی داری با گروهی که پروبیوتیک مصرف کرده بودند، داشت و بهترین ضریب تبدیل خوراک مربوط به جیره پروبیوتیک بود و با سایر گروه ها اختلاف معنی داری داشت (0/05>p). بیشترین قابلیت هضم ماده خشک و ماده آلی مربوط به گروهی بود که پروبیوتیک مصرف کرده بودند و با سایر گروه ها اختلاف معنی داری داشت. کمترین قوام مدفوع مربوط به گروهی بود که پروبیوتیک مصرف کرده بودند و با سایر گروه ها اختلاف معنی داری داشت (0/05>p). به طور کلی نتایج نشان داد که استفاده از پروبیوتیک تاثیر معنی داری روی عملکرد، سلامتی و قابلیت هضم مواد مغذی گوساله های هلشتاین داشت.