بررسی انتخاب وسیله سفر به بیمارستان بر اساس ویژگی های اجتماعی- اقتصادی(نمونه موردی: مرکز شهر شیراز)

در کشورهای درحال‌توسعه، نیاز ضروری به سیستم حمل‌ونقل مناسب برای دسترسی بهتر همواره احساس می‌شود. شرایط بهینه دسترسی و سفر سریع، ایمن و راحت به کاربری‌های بهداشتی- درمانی را می‌توان با آنالیز سیستماتیک و نظام‌مند زیرمجموعه‌های حمل‌ونقل مانند رفتار انجام داد. هدف این پژوهش، بررسی تاثیر ویژگی‌های اجتماعی اقتصادی افراد در انتخاب وسیله‌های سفر درون‌شهری به بیمارستان است. پژوهش حاضر با هدف کاربردی از روش تحقیق توصیفی تحلیلی در ساخت مدل الگوی انتخاب وسیله سفر به بیمارستان در منطقه مرکزی شهر شیراز (منطقه 1) استفاده می‌کند. پاسخ‌دهندگان، افراد مراجعه‌کننده به بیمارستان‌های این منطقه هستند. هر وسیله یک متغیر وابسته محسوب می‌شود درحالی‌که ویژگی‌های اجتماعی-اقتصادی متغیر مستقل هستند که شامل سن، جنسیت، تحصیلات، درآمد و مالکیت خودرو است. انتخاب وسیله‌های مختلف در سفر به بیمارستان توسط پاسخ‌دهندگان نیز شامل اتوبوس، مترو، موتور، تاکسی و خودروی شخصی است. پرسش‌نامه‌های پر شده توسط مراجعین بیمارستان جهت جمع‌آوری داده‌های پژوهش در نرم‌افزار spss، با استفاده از مدل چندگزینه‌ای جایگاهدت، مورداستفاده قرار گرفت. نتایج نشان داد که در سفر اول انتخاب خودرو با مالکیت خودرو رابطه مستقیم دارد و مقدار ضریب بتا نشان می‌دهد در صورت مالکیت خودرو سفر با خودرو 8 برابر می‌شود. استفاده از تاکسی با سن زیر 20 سال و عدم مالکیت خودرو و انتخاب موتور نیز با سن زیر 20 سال رابطه مستقیم دارد. استفاده از اتوبوس با رده سنی بین 21 تا 50 و تحصیلات زیر دیپلم دارای رابطه معنادار است. سفر با مترو نیز با درآمد زیر 2 میلیون تومان رابطه مستقیم دارد و بر اساس ضریب بتا، تعداد سفرها حدود 9 برابر می‌شود. به‌طورکلی، حمل‌ونقل عمومی مانند مترو و اتوبوس وسیله‌های محبوب در دسترسی به بیمارستان نیستند و کاربری زمین، ویژگی‌های اجتماعی- اقتصادی را تحت تاثیر قرار می‌دهد که می‌تواند در برنامه‌ریزی و سیاست‌گذاری‌های شهری بسیار موثر باشد و نیز به‌صورت کلی و بر اساس رفتار سفر به بیمارستان به سایر نواحی جغرافیایی تعمیم داده شود.

analysis of travel mode choice to hospitals concerning socio-economic attributes (case study: shiraz downtown)

optimal condition of accessibility and rapid, easy, and safe travel to health_ treatment land uses can be performed by the systematic analysis of transportation sub-systems like behavior. developed countries are in essential need of proper transportation system for better accessibility. this paper aims to develop model, considering mode chains as well as the individual characters. this study benefits the analytic and quantitative research methods in developing mode choice model to evaluate the movement pattern of travel to health care centers in shiraz central district (district 1). each mode is the dependent variable whereas the socioeconomic characters are the independent variables. filled questionnaire and geographical information system is used in collecting data. to generate the model, multinomial logit model was used that shows public transport like metro and bus are not the popular modes in access to hospitals. movement pattern cognition in accessibility to special urban land uses, has an efficient role in urban policies and planning, which can be generalized and indigenize to healthcare travel behavior in other geographical areas. results show that car ownership will increased the private car travel rate 8 times according to beta coefficient.. taxi is the mode which is used in all three travels. people with lowest range of income and education use bus as their mode. besides metro travel also has significant relation with low level of income and increase the travel rate 9 times.