پایش روند تغییرات پوشش گیاهی و کاربری اراضی با استفاده از داده های رقومی لندست (مطالعه موردی دشت سروستان)

بیابان‌زایی یک تهدید جدی زیست محیطی و اقتصادی-اجتماعی برای کره خاکی است. هدف از این مطالعه، پایش پوشش گیاهی و کاربری اراضی به منظور بررسی بیابان‌زایی دشت سروستان به عنوان دشتی ممنوعه در استان فارس است. بدین منظور از تصاویر لندست از سنجنده tm(سال 1993)، سنجنده +etm (سال های2001 و 2008) و سنجنده oli/tirs(سال 2016) استفاده شد. پایش تصویر به روش تفاضل تصویر، تفاضل شاخص پوشش گیاهی و نقشه‌های کاربری اراضی انجام گردید. در نقشه تفاضل سال 1993 و 2001 و سال 1993 و 2016 پسروی 99 درصدی اراضی آبی در دهانه دریاچه مهارلو، به صورت تغییرات افزایشی در باند مادون قرمز قابل مشاهده است. نتایج حاصل از تفاضل شاخص پوشش گیاهی نشان دهنده افزایش پوشش گیاهی است که در واقع افزایش سطح اراضی کشاورزی در سال 2016 نسبت به سال2008 و 1993 است. بر اساس نتایج حاصل از طبقه بندی نظارت شده از سال 1993 تا سال 2016 سطح اراضی آبی از 7.11 هکتار به 0.075 هکتار کاهش یافته، از طرفی سطح اراضی شور از 143.99 هکتار به  223.83 هکتار افزایش و سطح اراضی کشت شده (زراعی و باغی) از 113.28 هکتار به 201.14 هکتار افزایش یافته است، که با توجه به اهمیت شاخص‌های اراضی شور و تغییر کاربری اراضی از منابع طبیعی به کشاورزی در مطالعات بیابان‌زایی می‌توان نتیجه گرفت که روند بیابان‌زایی در منطقه مورد مطالعه رو به افزایش است.

monitoring of vegetation and land use changes process using landsat data (case study: sarvestan plain)

desertification is a serious environmental and socio-economic threat to the planet. the aim of this study is to use a scientific, reasonable and repeatable method to evaluate the process of vegetation and land use as two important factors in the process of desertification on different scales (local-regional and global). in this study, sarvestan plain in fars province was selected as the study area. for this purpose, landsat images were used for tm (1993), etm + (2001 and 2006) and oli / tirs (2016). image monitoring was performed using image differentiation, ndvi index difference and land use maps. in 1993, 2001, and 1993, and 2016 difference maps, the decrease in the amount of water in the mouth of lake maharloo can be clearly seen as increasing changes in the infrared band. the results of the difference between the vegetation index and the increase in vegetation in the form of agricultural lands in 2016 compared to 2006 and 1993. according to the results of the monitoring classification, from 1993 to 2016, irrigated areas decreased from 7.11 hectares to 0.7575 hectares, on the other hand, the level of saline lands increased from 143.99 hectares to 223.83 hectares and the level of cultivated lands increased. (agricultural and horticultural) has increased from 113.28 hectares to 14/2014 hectares, which due to the importance of saline lands and land use change indicators in the studies of the desertification assessment process, it can be concluded that the desertification process in the study area is growing.