پیاده سازی مدل آمایشی کشاورزی با استفاده از سیستم استنتاج فازی و سیستم اطلاعات جغرافیایی مطالعه موردی؛ شهرستان مرودشت

بهره برداری بهینه و اصولی از منابع طبیعی سرزمین و ساماندهی کاربری اراضی بر اساس توان طبیعی اکولوژیکی آن، نقش مهمی در مدیریت محیط زیست و جلوگیری از تخریب آن در راستای توسعه پایدار دارد. ارزیابی توان اکولوژیکی به عنوان هسته مطالعات زیست محیطی با پیشگیری از بحران های محتمل، بستر مناسبی را برای برنامه ریزی زیست محیطی فراهم می آورد. از آنجا که تعیین مقدار دقیق توان هر عرصه از سرزمین برای کاربری های مختلف تقریباً غیرعملی است، با بکارگیری منطق فازی به عنوان منطق مدل سازی می توان بستری را برای مدل سازی در شرایط عدم اطمینان فراهم ساخت. از اینرو، در این پژوهش برای پیاده سازی بهتر مدل ارزیابی توان اکولوژیکی کشاورزی از روش سیستم استنتاج فازی و سیستم اطلاعات جغرافیایی بهره گرفته شد. نتایج بدست آمده از منطقه مرودشت، نشان می دهد که با استفاده از این سیستم می توان ارزیابی توان اکولوژیکی سرزمین را نزدیکتر به واقعیت مدلسازی نمود. سیستم های استنتاج فازی از عبارت های زبانی برای ارایه ارتباط بین ورودی ها و خروجی های مشاهده ای یک سامانه استفاده می نمایند. لذا با توجه به منطق این روش، اعتمادپذیری به این روش نسبت به دیگر روش ها بیشتر است. نتایج آنالیز حساسیت پارامترها در روش بکارگرفته، نمایانگر کارایی روش fis جهت مطالعات آمایش سرزمین بویژه در مطالعات ارزیابی توان اکولوژیکی می باشد که عمده ترین دلایل آن می تواند پیکسل پایه بودن روش در ارزیابی توان اکولوژیکی و در نظر گرفتن بحث عدم قطعیت در داده های ورودی (فازی سازی داده های ورودی) باشد.