تبیین ارتباط «حقوق شهروندی» و «حقوق معماری و شهرسازی» با تاکید بر «نظریه حق به شهر»

حقوق شهروندی مجموعهای از حقوق و تکالیفی است که یک شهروند به دلیل سککونت در یکک کشکور از آن بر کوردار است. حقوق شهری، مجموعه قوانین، قواعد و مقرراتی است که روابط متقابل شهروندان و ادارات شهر را در امر محلی و شهری تنظیم نموده و حقوق تکالیف ناظر بر شوراها، شهرداریها و سایر نهادهای شهری را تبیین مینماید؛ لکذا امکروزه آگاهی شهروندان از حقوق مکتسبه از یکسو و آگاهی برنامهریزان و معماران از حقوق شهروندان، از مولفه های تاثیرگذار بر فرآیند برنامهریزی معماری شهری است که در این مقاله این موضوع مورد بررسی قرار گرفته است. نظریات معاصر در باب حقوق شهری منجر به چارچوب نظامی نوین بر پایه مفهوم »حق بر شهر« درباره زندگی شهری شدهاند؛ چنانچه بکه صورت کلی میتوان در چارچوب مفهوم کلی »حق بر شهر«، صورتبندی زیر را از مجموعه ایکن حقکوق دربکاره حقکوق متصوره شهروندی به حقوق معماری و شهرسازی ارائه داد: ١.حق تخصیص؛ 2.حق مشارکت؛ 3.حق مرکزیت؛ ٤. حق سکونت؛ ٥. حق بر زیستگاه؛ 6.حق بر فردیت بخشی در اجتماعی سازی. در پایان نیز ارتباط این مولفکه ها و شا خص های انها با میزان سنخیت و ارتباط با حقوق معماری و شهرسازی ارائه شده است.

explaining the relationship between

citizenship is a set of rights and duties a citizen enjoys because of his or her country of residence. municipal law is a set of laws, rules and regulations that govern the interconnection of citizens and city departments in local and urban affairs, and explain the duties of overseers of councils, municipalities, and other city institutions; and planners ’and architects’ awareness of the rights of citizens is one of the influential components in the process of urban architecture planning which is discussed in this article. contemporary theories of urban law have led to a new military framework based on the concept of right to the city about urban life; if general framework can be understood in the context of the general concept of right to the city, the following formulation from the eiken set of laws on the concept of citizenship. it provided the architectural and urban planning rights: 1. the right to allocate; 2. the right to participate; 3. the right to centralization; right of residence the right to habitation; 6. the right to individualization in socialization. finally, the relationship between these components and their characteristics with the degree of their relevance and relationship with architectural and urban rights is presented.