تبیین مدل های توسعه گردشگری فرهنگی در ایران

یکی از عمده ترین روش های حفظ سنت و ارزش های گذشته برای نسل های آتی، نگهداشت فرهنگ جامعه است که می توان با رونق گردشگری در شهرها، این مسئله را مورد توجه قرار داد. هدف از انجام پژوهش حاضر ارایه مدلهای الگوی مطلوب توسعه گردشگری فرهنگی در ایران می‌باشد. در بخش کمّی این پژوهش از لحاظ کنترل متغیر‌های مورد مطالعه، از نوع غیر‌آزمایشی، از لحاظ راهبردی پیمایشی و از جهت ماهیت این پژوهش کاربردی است. در رابطه با روش پژوهش درپی شناخت روابط بین گردشگری فرهنگی و عوامل موثر برآن با استفاده از دستگاه معادلات ساختاری است. ماهیت تحقیق از نوع تحقیقات علی ارتباطی می باشد. باتوجه به کاربرد مدل‌یابی معادلات ساختاری برای بررسی و تحلیل مدل مفهومی تحقیق، روش این تحقیق همبستگی و از نوع تحلیل ماتریس واریانس کوواریانس می‌باشد. جامعه آماری در بخش کمی، کلیه کارکنان و مدیران سازمان میراث فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری بود. در بخش کمی، روش نمونه گیری به صورت طبقه ای است. برای تعیین حجم نمونه مورد مطالعه از فرمول کوکران استفاده شد. براین اساس 383 نمونه برآورد شد. ابزار این تحقیق یک پرسشنامه محقق ساخته بود. برای تعیین روایی و اعتبار پرسشنامه از اعتبار محتوایی و همچنین روایی سازه جهت تعیین اعتبارسنجی پرسشنامه استفاده گردید. پایایی تحقیق با استفاده از آزمون کرونباخ آلفا، استفاده شد. نتایج تجزیه و تحلیل بخش کمی نشان داد که شاخص های اجتماعی دارای بیشترین تاثیر در بین شاخص های پیشبرنده گردشگری فرهنگی در کشور می‌باشند.

Explaining the models of cultural tourism development in Iran

One of the main ways to preserve the traditions and values of the past for future generations is to preserve the culture of the community, which can be addressed by the prosperity of tourism in cities. One of the main ways to preserve the traditions and values of the past for future generations is to preserve the culture of the community, which can be addressed by the prosperity of tourism in cities.The purpose of this study is to explain the models of cultural tourism development in Iran. In the quantitative part of this research, in terms of controlling the studied variables, it is nonexperimental, in terms of strategic survey and in terms of the nature of this research is applied. In relation to the research method, it seeks to identify the relationships between cultural tourism and the factors affecting it using the structural equation system. The nature of research is causal research. Considering the application of structural equation modeling to study and analyze the conceptual model of the research, the method of this research is correlational and variancecovariance matrix analysis. The statistical population in the quantitative section was all employees and managers of the Cultural Heritage, Handicrafts and Tourism Organization. In the quantitative part, the sampling method is stratified. Cochran #39;s formula was used to determine the sample size. Based on this, 383 samples were estimated. The tool of this research was a researchermade questionnaire. To determine the validity and validity of the questionnaire, content validity as well as structural validity were used to determine the validity of the questionnaire. The reliability of the research was analyzed using Cronbach #39;s alpha test. The results of quantitative analysis showed that social indicators have the greatest impact among the leading indicators of cultural tourism in the country.