اثرات گردشگری بر ارتقای سطح رفاه اقتصادی و اجتماعی خانوارهای روستایی شهرستان چابهار

برای دستیابی به توسعه روستایی و افزایش رفاه خانوارهای روستایی توجه به توسعه گردشگری یک عامل و رهیافت مهم در این زمینه می‌باشد؛ چرا که گردشگری می‌تواند نقش مهمی در رفاه خانوارها و همچنین پایداری معیشت روستایی داشته باشد. هدف این مطالعه بررسی اثرات گردشگری بر ارتقای سطح رفاه اقتصادی و اجتماعی روستاهای ساحلی شهرستان چابهار می‌باشد. تحقیق حاضر از نظر هدف، کاربردی و روش انجام آن توصیفی-تحلیلی است. جامعه آماری خانوارهای روستایی شهرستان چابهار می‌باشد (3720=n). با استفاده از فرمول کوکران و به روش نمونه‌گیری سهمیه‌ای، 280 خانوار در 6 روستای ساحلی که دارای جاذبه‌های گردشگری هستند به عنوان نمونه انتخاب گردید. برای تحلیل داده‌ها و پاسخگویی به سوالات پژوهش از آزمون هم‌انباشتگی نامحدود اکتشافی، آزمون تحلیل واریانس و رگرسیون چند متغیره استفاده شد. نتایج نشان داد که از نظر شاخص‌های رفاه اقتصادی، گردشگری به ترتیب بیشترین اثرات را بر ایجاد اشتغال فصلی، بهبود درآمد، توسعه مسکن، و تحرک اقتصاد محلی داشته است. از نظر شاخص‌های رفاه اجتماعی، به ترتیب بیشترین اثرات گردشگری مربوط به بهبود اوقات فراغت، تغییر سبک و شیوه زندگی، توسعه امکانات بهداشتی، و افزایش حس تعلق‌ مکانی مردم محلی بوده است. همچنین نتایج نشان داد با اینکه گردشگری در روستاهای منطقه مورد مطالعه اثرات چشمگیری بر رفاه اقتصادی و اجتماعی خانوارهای روستایی داشته است؛ ولی در مقایسه با شاخص‌های اجتماعی، گردشگری بیشترین اثر را بر رفاه اقتصادی و شاخص‌های آن داشته است.

The effects of tourism on the promotion of rural welfare (Case study: coastal villages' city of Chabahar)

In recent years, one of the main approaches to rural development and increasing the wellbeing of rural households is the development of rural tourism. Because tourism development can play an important role in the wellbeing of households as well as in rural livelihoods. The aim of this study was to investigate the effects of tourism on improving the welfare of coastal villages in Chabahar. The present research is a descriptiveanalytical approach. The statistical population of rural households is Chabahar (N = 3720). Using Cochran formula and quota sampling method, 280 households in 6 coastal villages with tourist attractions are selected as samples. To analyze the data and to answer the research questions, unlimited exploratory counivariate test, variance analysis and multivariate regression were used. The results showed that in terms of economic welfare indicators, tourism had the most effects on seasonal employment, income growth, housing development, and local economy mobility. In terms of social welfare indicators, tourism has the most impact on improving leisure time, changing lifestyle and lifestyle, developing health facilities, and increasing the sense of belonging to local people. Also, the results showed that tourism in the villages of the study area had significant effects on the economic and social wellbeing of rural households, but compared with social indicators, tourism had the most impact on economic wellbeing and its indicators. In line with the findings of the research, suggestions were made regarding the development of rural tourism and the welfare of rural households.