ارزیابی بهره‌گیری از قابلیت‌های هنر عمومی در بازآفرینی فرهنگ مبنا (مطالعه موردی: محله عودلاجان)

یکی از رویکردهای نوین بازآفرینی جهت ارتقا کیفیت بافت‌های فرسوده بازآفرینی با رویکرد فرهنگ مبنا است. در این راستا بهره‌گیری از هنر و فرهنگ به‌عنوان یکی از راهکارهای بازآفرینی فرهنگ مبنا شناخته می‌شود. هدف اصلی این پژوهش ارزیابی بهره‌گیری از قابلیت‌ها و توانایی‌های اجرایی هنر عمومی در دو بعد دائمی و موقت و میزان تاثیرگذاری هنر عمومی در ابعاد اجتماعیفرهنگی، زیبایی‌شناسی کالبدی و اقتصادی جهت بازآفرینی بافت فرسوده محله عودلاجان واقع در منطقه 12 شهر تهران می‌باشد. تحقیق حاضر از نظر هدف، کاربردی، از نظر روش توصیفی -تحلیلی است. با بررسی مطالعات مرتبط شاخص‌های هنر عمومی در دو بعد دائمی (مبلمان، فضای سبز و گیاهان رونده، نقاشی دیواری، احیای بنای تاریخی، کافه و رستوران، کتابخانه، مجسمه، المان، طراحی ورودی و پل) و موقت (نمایش خیابانی، مسابقات، نمایشگاهِ و جشنواره، اسکان هنرمندان، کارگاه آموزشی، صداگذاری، نور و صدا، پخش فیلم) تدوین گردید.جامعه آماری پرسشنامه ساکنان محله عودلاجان می‌باشند که با توجه جمعیت محله، 16943 نفر با استفاده از فرمول کوکران 384 نفر به‌عنوان حجم نمونه انتخاب گردید. جهت تحلیل پاسخ شهروندان از تحلیل معادلات ساختاری در نرم آموس گرافیک استفاده شده است. نتایج نشان می‌دهد هنر عمومی دائمی و موقت باعث توسعه اقتصادی، توسعه زیبایی‌شناسی کالبدی و توسعه اجتماعیفرهنگی در محله عودلاجان می‌شوند که از این میان در هنر عمومی دائمی شاخص کافه و رستوران بیشترین و پل کمترین تاثیر را دارد. در هنر عمومی موقت نیز شاخص پخش فیلم بیشترین تاثیر و کمترین تاثیر را شاخص صداگذاری دارد.

Evaluating the utilization of public art capabilities in cultural-led regeneration (Case study: Oudlajan neighborhood)

Considering that today many cities of the country face problems such as problems of distressed urban fabric, in order to solve these problems, various solutions have been presented by experts and theorists, among which one can refer to regeneration. Regeneration has different approaches that have been studied in this research of the reestablishment of the culturalled. The main objective of this research is to assess the utilization of the capabilities and abilities of public art in two permanent and temporary dimensions and the extent of the impact of public art on sociocultural, physical and economic aesthetics in order to regeneration the distressed urban fabric of the Oudlajan neighborhood in Tehran. The present research is descriptiveanalytical in terms of objective, applied. By studying the related studies of public art indices in two permanent dimensions (furniture, green space and moving plants, mural painting, restoration of the monument, cafes and restaurants, library, statue, element, entrance and bridge design) and temporary (street display, competitions, Exhibitions and festivals, artistschr('39') residences, workshops, sound, light and sound, video broadcasting). The statistical population of the questionnaire is the residents of the Oudlajan neighborhood. According to the population of the neighborhood, 16,943 people were selected using the Cochran formula, 384 as the sample size. To analyze the response of citizens, the analysis of structural equations in soft AMOS graphics has been used. The results show that permanent and temporary public art promotes economic development, the development of physical aesthetics and sociocultural development in the Oudlajan neighborhood, among which permanent and most popular exhibitions are the highest in the cafes and restaurants, and the bridge has the least impact. In the interim animated film, the video playback index has the most impact and the least impact is the soundtrack.