بازاندیشی در وجوه موثر بر توسعه گردشگری کشاورزی و زمینه یابی کارآفرینی در مناطق روستایی(مورد مطالعه: روستاهای استان تهران)

گردشگری کشاورزی محرکی برای اقتصاد آسیب پذیر روستایی و تحقق نیازهای شهروندانی است که برای بازدید یا مشارکت در فعالیت های مزرعه، خرید مستقیم محصولات کشاورزی و مانوس شدن با طبیعت و بوم گردی، هزینه هایی می پردازند که موجب رونق اقتصادی، اشتغال زایی و آبادانی روستاها خواهد شد. هدف پژوهش حاضر که ماهیت آن کاربردی و روش آن توصیفی تحلیلی است، تبیین و شناسایی عوامل موثر بر توسعه گردشگری کشاورزی مناطق روستایی باشد. جامعه آماری پژوهش شامل سه گروه مسئولین و کارشناسان، مردم محلی و گردشگران بوده که برای هر گروه با توجه به فرمول کوکران به ترتیب 34، 261 و 20 نفر نمونه انتخاب گردید. تمرکز اصلی داده ها بر روش میدانی بوده که از طریق پرسشنامه و مصاحبه چهره به چهره جمع آوری شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آمار توصیفی از جمله میانگین و فراوانی و روش های آمار استنباطی از جمله آزمون t تک نمونه ای، کای اسکوئر(خی دو) و کروسکال والیس بهره گرفته شد. یافته ها نشان می دهد که عواملی نظیر تامین اقامتگاه برای گردشگران، طرح های تشویقی دولت، هماهنگی بین سازمان های دولتی، آگاهی بخشی به کشاورزان و بسترسازی برای سرمایه گذاری بخش خصوصی با سطح معناداری 0.000 و مقدار مثبت کای اسکوئر، مهم ترین اولویت های موثر در توسعه گردشگری کشاورزی مناطق روستایی استان تهران می باشند.

Reconsidering the Effective Factors on Development of Agricultural Tourism and Entrepreneurship Survey in Rural Areas (Case Study: Villages of Tehran Province)

Today, agricultural tourism or agritourism is emphasized by focusing on a farm or agricultural business as a tourist destination with the goal of educational, recreational and job creation in rural areas. This type of tourism is a stimulus for the vulnerable rural economy and the needs of citizens who pay for their visits to or participation in farm activities, the direct purchase of agricultural products, and the familiarization with nature and indigenous people, which contribute to economic prosperity, job creation and prosperity. Villages will be. In the present study, its nature is applied and its method is descriptiveanalytical, the explanation and identification of the factors affecting the development of rural tourism in rural areas is the goal of the research. The statistical population of the study consisted of three groups of officials and experts, locals and tourists. For each group, according to the Cochran formula, 34, 261 and 20 subjects were selected. The main focus of the data on the field method was collected through facetoface questionnaires and interviews. To analyze the data, descriptive statistics methods such as mean and frequency and inferential statistics methods such as onesample ttest, Chisquare and Chisquare, and KruskalWallis were used. The findings show that factors such as housing provision for tourists, government incentive schemes, coordination between government agencies, awareness of farmers, and setting up private sector investment with a significant level of 0.30 and a positive amount of chisquare are the most important priorities. Effective in developing agricultural tourism in rural areas of Tehran province.