شناسایی مولفه‌های معنایی موثر بر ایجاد و ارتقای حس تعلق به مکان در دبیرستان‌ها ( نمونه موردی : دبیرستان های پسرانه منطقه 1 تهران)

امروزه فرآیند توسعه و ساخت فضاهای آموزشی بیش‌ازپیش به ابعاد کالبدی تمایل یافته و در مقابل انسان و ویژگی‌های او رنگ‌باخته‌اند.نتیجه این امر گسستگی رابطه دانش آموزان با مدارس به‌صورت خاص و محیط آموزشی به‌صورت عام است.بدین ترتیب محصلین خود را هرچه کمتر جزئی از دبیرستان برشمرده و تعلقی به آن احساس نمی‌کنند،هدف این پژوهش تبیین عوامل موثر برسطوح معنایی حاکم بر فضای محیط آموزشی است که می‌تواند بر ایجاد حس تعلق به مکان دانش آموزان موثر باشد.روش تحقیق به‌صورت توصیفی و تحلیلی و پیمایشی با استفاده از نرم‌افزار spss و lisrel8.80 انجام‌شده و حجم نمونه آن دانش آموزان دبیرستان‌های منطقه1تهران 384 نمونه میباشد.این پژوهش با استفاده از تکنیک تحلیل عاملی تاییدی درصدد تعیین این مسئله است که آیا تعداد عامل‌ها و بارهای متغیرها که روی این عامل‌ها اندازه‌گیری شده است،با آنچه در تئوری مشخص‌شده هماهنگ است یا خیر.با توجه به نتایج حاصل از تحلیل عاملی تاییدی،ضرایب استانداردشده درسطح قابل‌قبول و نسبتاً بزرگی هستند.از طریق مدل ساختاری sem نیز این نتیجه برآورد شد که بیشترین ارتباط و پیوستگی بین مولفه‌ ذهنی با میزان بار عاملی 0.76 و در رتبه دوم مولفه‌ فیزیکی با میزان بار عاملی 0.63 و درآخر مولفه‌ آموزشی با ضریب استاندارد 0.58 با ایجاد و ارتقا حس تعلق به مکان در دبیرستانها، برقرار است.در پایان مدل مفهومی تحقیق با استفاده از مدل‌سازی معادلات ساختاری ترسیم شد واز طریق رگرسیون این نتیجه حاصل شد که مولفه‌های ذهنی، فیزیکی و آموزشی؛ 43 درصد از واریانس ایجاد حس تعلق به مکان در دبیرستانهای منطقه1تهران را پیش بینی می کنند.

Identifying the semantic components that influence the creation and promotion of sense of place in high schools (Case Study: Boys' High School in District 1, Tehran)

Today, the process of developing and constructing educational spaces tends to be more inclined to physical dimensions and is painted against human beings and their characteristics. The result is a disconnect between the studentschr('39') relationship with the schools in particular and the educational environment in general. As such, they consider their students to be less part of the high school and feel less attached to it. The purpose of this study is to focus on designers chr('39')view of the semantic levels of the school environment that can influence studentschr('39') sense of place. The research method was descriptive, analytical and survey using spss software and Lisrel 8.8. This study uses the confirmatory factor analysis technique to determine whether the number of factors and loads of variables measured on these factors are consistent with what is specified in the theory. According to the results of confirmatory factor analysis, the standardized coefficients are acceptable and relatively large. Through the SEM structural model, it was estimated that the highest correlation and consistency between subjective factor with factor loadings of 0.76 and physical component rank second. With a factor load of 0.63 and finally the educational component with a standard coefficient of 0.58 establishes and promotes a sense of belonging in high schools. At the end of the conceptual model the research was mapped using structural equation modeling and by regression it was concluded that subjective, physical and educational components predict 43% of the variance in sense of belonging in Tehran high schools.