بررسی روند بلند مدت تغییرات زمانی-مکانی دمای سطح دریای عمان

به‌واسطه‌ی کاربرد بالایی که دمای سطح دریا (sst) در مطالعات اقلیمی و اقیانوسی دارا است، این پارامتر طی سال‌های 1986 تا 2015 در دریای عمان با استفاده از تحلیل‌های روند و تحلیل‌های خودهمبستگی فضایی موران جهانی و موران محلی مورد بررسی قرار گرفت. در تحلیل روند از آزمون‌ منکندال جهت شناسایی روند تغییرات sst و از روش sen's estimator جهت بررسی شیب تغییرات رخ‌داده استفاده شد. با استفاده از این روش‌ها مشخص شد که در بازه زمانی ماهانه، ماه‌های ژانویه، فوریه و دسامبر فاقد روند صعودی معنادار در مقادیر sst بودند و فقط بخش‌هایی از تنگه هرمز با روند نزولی معنادار همراه بوده است. از طرفی در ماه مارس هیچ‌گونه روند نزولی معنادار رخ نداده و در بخش جنوبی دریای عمان روند صعودی در مقادیر sst دیده شد. سایر ماه‌های سال نیز دارای روند صعودی و نزولی معنادار در بخش‌های مختلف دریای عمان بودند که در این بین ماه اکتبر دارای بیشترین پهنه‌ی روند صعودی بود. در بازه زمانی سالانه نیز مشخص شد که بخش‌های جنوبی دریای عمان دارای روندی صعودی در مقادیر sst و بخش‌های غربی دارای روندی نزولی بوده‌اند. شیب تغییرات رخ‌داده با مقدار زیاد (مثبت و منفی) نیز منطبق بر بخش‌های دارای روند صعودی و نزولی معنادار بود. نتایج تحلیل موران جهانی برای بازه سالانه حاکی از روند صعودی مقادیر خودهمبستگی و الگوی خوشه‌ای داده‌های sst با گذشت زمان بود که با استفاده از تحلیل موران محلی مشخص شد که این خوشه‌های گرم sst اند که در دریای عمان در حال افزایش‌اند و از طرفی، خوشه‌های سرد این پارامتر در 30 سال موردمطالعه با کاهش روبه‌رو شده‌اند. با توجه به نتایج تحلیل روند و تحلیل‌های خودهمبستگی مشخص شد که مقادیر sst طی 30 سال موردمطالعه در بخش‌های مختلف دریای عمان روندی افزایشی داشته‌اند، لذا ممکن است تغییرات اقلیمی و گرمایش جهانی بر این منطقه اثرگذار بوده باشد.

Investigation of Long Term Trend of Spatio-Temporal changes of Sea Surface Temperature in Oman Sea

Considering the vast application of sea surface temperature in climatic and oceanic investigations, this parameter was studied in Oman Sea from 1986 to 2015. The SST was surveyed using trend analysis and Global and local Moran rsquo;s I spatial autocorrelation. In trend analysis, the MannKendall test was used to determine the trend of SST changes and the Sen's Estimator method was used to examine the slope of the changes. Using these methods, it was found that during January, February and December, there was no significant ascending trend in SST values, and only parts of the Strait of Hormuz had a significance descending trend. On the other hand, there was no significant descending trend in March, and the ascending trend in the SST was seen in the southern part of the Oman Sea. Other months of the year had a significant ascending and descending trend in different parts of the Oman Sea, which October had the highest ascending trend. In the annual time scale, it was also found that the southern parts of the Oman Sea had ascending trend in the SST value and Western parts had a descending trend. The occurred changes in the high amounts (positive and negative) were corresponding to the significance ascending and descending trends. The results of Global Moran for the annual time scale indicated an ascending trend of autocorrelation values and cluster patterns of SST data over time, using the local Moran analysis, it was found that warm clusters of SST are increasing in the Oman Sea, and on the other hand, cold clusters of this parameter have been reduced over 30 years. According to the results of trend and spatial autocorrelation analysis, it has been found that SST have been increasing in different parts of the Oman Sea during 30 years, so climate change and global warming may have affected this region.