در جستجوی اورگت‌ها (نگرشی بر هویت واقعی استقرارهای هخامنشی کشف ‌شده در سیستان)

براساس متون تاریخی، در دوران هخامنشی در سیستان که آن زمان «درنگیانا» یا «زرنکه» نامیده می شد، اقوامی توانمند و ثروتمند می زیستند که در زمان لشکرکشی کوروش هخامنشی به شرق، با فرستادن مقدار زیادی آذوقه، به وی یاری رساندند و از آن پس به قوم «اورگانا» (اورگت) به معنی نیکوکار و یاری رسان شهرت یافتند. با شروع مطالعات باستان شناسی در سیستان و کشف چند محل هخامنشی (دهانه غلامان و سرخ داغ)، یکی از مهم ترین پرسش های باستان شناسی مطرح در منطقه، محل زندگی قوم اورگت بود؛ به طوری که هر یک از پژوهشگران، دهانه غلامان و یا سرخ داغ نادعلی را به عنوان مامن آنها معرفی کردند، البته در حد نظریه و فاقد ادله کافی. با بررسی باستان شناختی سیستان و شناسایی محوطه های جدید هخامنشی زوایای تازه ای درباره باستان شناسی و تاریخ منطقه گشوده شد و امکان پژوهش علمی تر در زمینۀ مکان های تاریخی همانند محل استقرار اورگت ها فراهم آمد. در این پژوهش که بر مطالعات میدانی باستان شناسی و همچنین رهیافت تاریخی استوار است، با تکیه بر ویژگی های سرزمین اورگت ها در متون تاریخی و مقایسه و تطبیق آن با شواهد باستانی محوطه های سیستان، تلاش شده تا از یک سو محل واقعی استقرار اورگت ها مشخص و از سوی دیگر هویت واقعی مکان های باستانی مربوط به دوران هخامنشی سیستان آشکار شود.