برآورد جمعیت در سیستان بر پایۀ مطالعات باستان‌قوم‌شناسی

امروزه، موضوع برآورد جمعیت جوامع باستانی یکی از موضوعات مهم در باستان‌شناسی است. یکی از راه های جمعیت نگاری باستانی، تحلیل آماری داده های معماریِ حاصل از بررسی روستاهای امروزی است. منطقۀ سیستان ایران از نظر پژوهش های باستان قوم شناسی به دلیل دارا بودن ظرفیت های باستان‌شناسی و قوم نگاری، دارای اهمیت زیادی است. به‌منظور دست یافتن به اهداف این پژوهش، روستاهای سیستان از منظر قوم نگاری، عوامل محیطی، مسائل آبی و درجۀ  زندگی اصیل  روستایی مطالعه و از میان آنها، سه روستای واصلان، عباس آباد پیری و کرکو برای تحقیق انتخاب شدند. با استناد به این مطالعات، جمعیت منطقۀ سیستان 38 نفر در هکتار برآورد شده است. عدد 5 ± 57 نفر در هکتار، برآوردی است برای جمعیت شهر سوخته که نگارندگان مقاله با لحاظ نمودن متغیرهایی نظیر اندازه و الگوی استقرار، نوع معیشت و تخصص گرایی در این محوطه به آن دست ‌یافته‌اند. بنابراین، شهر سوخته در زمان اوج شکوفایی (دورۀ ii) بین 4200 تا 5000 نفر جمعیت داشته است. این برآورد، نظر انسان شناسان را مورد تایید قرارداده است.

Population Estimate in Sistan on the Basis of Ethnoarchaeological Studies

From the end of 1960’s decade when Processual Archaeology was emerged until now, Ethnoarchaeology has reconstructed economicو social, technological and ideological structures of the past societies. Nowadays, population estimating of ancient societies is one the most important matter in archaeology. Statistical analysis of ethnoarchaeological data especially architectural records known from todays’ villages is one of the way of demography in archaeology. The region of Iranian Sistan is very important in ethnoarchaeological point of view because of its high archaeological and ethnological capacities. To obtain the targets of this investigation, we studied villages of Sistan in geology and ethnology respects and in original rustic life range. Then, three villages named Vāselān, Abbasābād Piri and Karkoo were selected for ethnoarchaeological researches. On the basis of this survey we can estimate the average of population in Sistan 38 person per hectares. Inserting some parameters such as settlement size and pattern, livelihood and crafts specialization the writers have added half of this estimation to it and conjectured that the average population of Shahresokhteh has been 57 person per hectares. To avoid any possible errors we recommend ± 5. Therefore, Shahresokhteh has had a population between 42005000 individual during its peak of magnificence in period II. This estimation has confirmed the viewpoint of anthropologist.