از کوه سیلخَزو تا کوه بیکنی: جغرافیای تاریخی سرزمین ماد در دورۀ آشور نو
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
سعیدیان سعدی ,فیروزمندی شیره جینی بهمن
|
|
منبع
|
مطالعات باستان شناسي - 1395 - دوره : 8 - شماره : 2 - صفحه:71 -89
|
|
چکیده
|
مسئلۀ جغرافیای تاریخی سرزمین مادها در زمان ذکر نخستین آنها، یعنی در دورۀ آشور نو همواره بحث‌برانگیز بوده است. مادشناسان و آشورشناسان متقدم با توجه به حدود جغرافیایی این سرزمین در دوره‌های هخامنشی، اشکانی و ساسانی، قلمرو مادها در دورۀ آشور نو را از کوهستان‌های زاگرس مرکزی تا مرکز فلات ایران دانسته‌اند اما از دهۀ هفتاد میلادی، رویکردی جدید و کمینه‌گرا نسبت به جغرافیای تاریخی زاگرس در دورۀ آشور نو ظهور یافت که قلمرو سرزمین‌های زاگرسیِ مذکور در متون آشوری را بسیار محدود تصور کرده و رشته‌کوه الوند را آخرین نقطۀ نفوذ آشوریان در شرق و فلات ایران می‌دانست و درنتیجه سرزمین ماد را نیز محدود به غرب الوند مینمود. در مقالۀ حاضر به بررسی صحت و سقم این دو عقیدۀ متضاد خواهیم پرداخت و همچنین سعی خواهیم نمود مرزهای کشور ماد در دورۀ آشور نو را مشخص نموده و شهرها و سرزمین‌های اصلی آن را مکان‌یابی نماییم.
|
|
کلیدواژه
|
سرزمین ماد، متون آشوری، بیکنی، دماوند، الوند
|
|
آدرس
|
دانشگاه تهران, ایران, دانشگاه تهران, گروه باستان شناسی, ایران
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|