قربانگاه های انسانی توفت در بیت المقدس؛ بر اساس روایات عهد عتیق و منابع دوره اسلامی

توفت (در بیت المقدس کهن) که در زمان کنعانیان مکانی مقدس به شمار می رفته است، جایگاه قربانی های انسانی برای نکوداشت بعل بوده است. پیشینه قربانی و آیین های آن نزد قوم یهود به زمانی برمی گردد که اسباط اسراییل سرزمین کنعان را در وادی اردن به رهبری یوشع (فو: 1426 ق. م) تصرف کردند. در این قربانگاه ها نخستین زاده انسانی و کودکان نرینه به آتش سپرده می شد. ارمیای نبی نیز در سده 6 ق.م در مخالفت با این آیین، منطقه توفت را «وادی قتل» نام نهاد. در منابع دوره اسلامی از این محل به عنوان جایگاه محشر نام برده شده است. نگارنده در مقاله حاضر کوشیده است چگونگی راه یابی و رواج بعل پرستی نزد اسراییلیان و قربانی نخستین زاده ها، به ویژه کودکان را که به سبب نفوذ فرهنگ کنعانیان به وجود آمده بود، در دوره ای از تاریخ یهود بررسی و تحلیل کند .