اهلی سازی کاپراهیرکس در زاگرس مرکزی ایران مطالعه ژنتیک- باستان شناختی ژنوم میتوکندری بقایای بزسانان محوطه نوسنگی بدون سفال چیاسبز شرقی، استان لرستان

با توجه به شواهد جانور- باستان شناسی، زاگرس مرکزی ایران همواره یکی از مناطق ابتدایی و مهم اهلی سازی گونه های مختلف جانوری، به عنوان یک مرکز مستقل اهلی سازی بوده است. کاپرا هیرکس یکی از نخستین گونه‌هایی بوده که به نظر می‌رسد در حدود 10 هزار و 500 سال قبل، مراحل ابتدایی اهلی سازی را در زاگرس ایران گذرانده و از آن زمان نقش مهمی در اقتصاد معیشتی انسان ایفا کرده است. پیشرفت چشمگیر علم ژنتیک افق‌های جدیدی از پیدایش خاستگاه و فرآیند اهلی سازی این گونه در جنوب غرب آسیا نمایان کرده است. هدف از این مطالعه استخراج دقیق dna باستانی از نمونه استخوان‌های بز نوسنگی و بررسی ناحیه فوق متغیر ژنوم میتوکندری(hvs) از طریق تکنیک pcr بوده است؛ بنابراین، هدف اصلی این پژوهش، شناخت هاپلوتیپ های نوسنگی و مقایسه آن‌ها با هاپلوتیپ های استاندارد امروزی از طریق رسم درخت فیلوژنی است.