جایگاه مجموعه زهاک در روند ترویج اندیشه های مهرپرستی و معماری مرتبط با آن

در میان تواریخ کمتر تاریخی به قدر تاریخ پارت‌ها تاریک و نارساست. پیرو کشورگشایی‌های پارتی و تشدید اصطکاک موقعیت مرزی در سرحدات غرب و شمال غرب ایران، بقایای مجموعه ضحاک را می‌توان کانون تمرکز قدرت حکومتی در طی سده اول میلادی دانست، تا جایی که برجستگی نفوذ مذهب با حضور مستقیم و تعیین کننده معبد در سرنوشت سیاسی ? نظامی آن آشکار است. از آنجایی که تاکنون معابد پارتی را در نجد ایران کشف نکرده‌اند و همواره ایالات خارجی شاهنشاهی این خلا را پرکرده‌اند، تحقیق پیش رو بر آنست تا به روش تحلیلی ? تطبیقی و یافته اندوزی به روش کتابخانه ای و میدانی، ضمن معرفی معبد مهر ضحاک?که عکس‌العمل سیاسی پارتی علیه گونه های معماری مذهبی رومی می‌باشد ? شمال غرب ایران را با دارا بودن پیش زمینه های مساعد تاریخی، جغرافیایی و فرهنگی، دروازه ورود آیین میتراییسم به اروپا معرفی و به بررسی الگوهای معماری معابد این دوران بپردازد.