حضور پارتیان در مناطق جنوبی خلیج فارس (شرق و جنوب شرق شبه جزیره ی عربستان) بر اساس مدارک باستان شناختی به دست آمده از محوطه های پارتی سواحل جنوبی خلیج فارس

هرچند ارتباط بین شرق و جنوب شرق عربستان با مناطق مختلف ایران پیش از دوره ی ساسانی به خوبی دانسته نمی شود و مدارک نوشتاری اندکی از این دوره باقی مانده، اما شمار فراوان مدارک باستان شناختی به دست آمده از این منطقه و شمار اندک مدارک نوشتاری باقی مانده نشان می دهد که این ناحیه در این دوره ارتباطات بسیار نزدیکی با ایران داشته و تحت کنترل قانونی و رسمی پارتیان بوده است.هدف اصلی این تحقیق مطالعه ی مواد فرهنگی باستان شناختی به دست آمده از محوطه های اشکانی شرق و جنوب شرق عربستان است که این ارتباط نزدیک را ثابت می کنند. با مطالعه ی این مواد دانش ما از برهم‌کنش‌های بین این منطقه و سواحل شمالی خلیج فارس در این دوران بیشتر می شود.سفال از جمله مهم‌ترین مواد فرهنگی است که ارتباط تنگاتنگ بین محوطه های سواحل جنوبی با سواحل شمالی خلیج فارس را نشان می دهد. سفال فراوان ترین مدرکی است که ارتباط بین سواحل جنوبی خلیج فارس و مناطق مختلف ایران را در دوره ی پارت و ساسانی نشان می دهد، به خصوص نمونه های شاخصی که مشابه آنها را به راحتی می توان از ایران معرفی کرد. از جمله می توان به سفال گونه ی لعاب دار، منقوش یک رنگ و دو رنگ، لوندو، پوست تخم مرغی، لوندو و سیاه خشن اشاره کرد.به غیر از سفال، مواد فرهنگی دیگری مانند سکه، اشیای فلزی، شیشه، پیکره و معماری و کتیبه های به خط آرامی که نشان دهنده ی ارتباط نزدیک بین سواحل جنوبی و شمالی خلیج فارس است از شماری از محوطه های اشکانی شرق و جنوب شرق عربستان به دست آمده است.