سوزیانای میانه در پرتو سفالینه ها(بر اساس بررسی تپّه سبز)

تپّه سبز به فاصله 6 کیلومتری شمال بهبهان و در 100 متری شرق جاده آسفالته‌ای که بهبهان را به کارخانه سیمان و تاسیسات سدسازی سازمان آب و برق وصل می‌کند، قرار گرفته است. این تپّه در موقعیّت 50 درجه و 7 دقیقه و 38 ثانیه طول جغرافیایی و 30 درجه و 35 دقیقه و 12 ثانیه عرض جغرافیایی قرار دارد. ارتفاع بالاترین نقطه تپّه نسبت به اراضی پست اطراف تقریباً 50-35 متر است و بر فراز آن می توان بر تمام دشت باستانی ارجان احاطه داشت. علّت نامگذاری این تپّه باستانی به علّت فعّالیّت‌های کشاورزی بر روی این تپّه می‌باشد و این فعّالیّتها در طی فصولی از سال، سیمایی سبز ولی تا حدودی مخرّب به این تپّه بخشیده است. دلیل انتخاب این بررسی، دستیابی به نتایج آماری از حجم اطّلاعاتی بود که حاصل یک نمونه برداری و بررسی روشمند می شد. در این بررسی، تعداد 3252 قطعه سفال از سطح تپّه جمع آوری شد. براساس مقایساتی که انجام شد جایگاه تپّه سبز را می توان همزمان با چغابنوت، تل نخودی، چغامیش، جوی و شوش دانست. تاریخ پیشنهادی برای تپّه سبز مربوط به دوره سوزیانای میانه است.