گل نبشته‌های باروی تخت جمشید (خطّ و نوع متن‌ها )

در امپراتوری وسیع هخامنشی از خطّ و زبان‌های متفاوتی در نقاط مختلف قلمرو هخامنشی برای انجام فعّالیّت‌های اداری ـ اقتصادی در سیستم‌های اداری استفاده می‌کردند. آرشیو باروی تخت جمشید در مرکز امپرتوری مربوط به سال‌های 13 تا 28 سلطنت داریوش بزرگ را می‌توان بزرگترین و مهم ترین سازمان اداری چند زبانه هخامنشی دانست. اگر چه زبان قالب در گل‌نبشته‌های آرشیو، ایلامی است ولی گل‌‌نبشته‌هایی به زبان آرامی و نمونه‌هایی به خطّ‌های پارسی باستان، یونانی، بابلی، فریگیه‌ای نیز شناسایی شده است. این چندزبانه بودن به نوعی، نمایشگر وضعیّت اجتماعی چند ملّیّتی تخت جمشید و نواحی اطراف آن است. اسناد چندزبانه بارو در ساختاری از مدارک پیچیده قرار دارند، البتّه متن‌های آنها مربوط به فعّالیّت‌های اداری مشابه است. در این مقاله سعی داریم به بررسی اهمّیّت این مدارک و طبقه‌بندی‌های ارایه شده برای آنها بر اساس شکل، زبان و متن آنها بپردازیم.