چگونگی ساخت کانال سویز توسّط داریوش وبررسی تاثیر سیاسی ـ اقتصادیِ آن در دوره هخامنشیان

اگر شروع حیات امپراتوری هخامنشی را از سال559 ق.م.، سال به قدرت رسیدن کوروش دوم، و پایان آن را سال 332 ق.م. فتح ایران توسّط اسکندر مقدونی بدانیم، در این 227 سال توسعه قدرت سیاسی و نظامی امپراتوری هخامنشی تعدادی از کشورها و ملل ـ به عنوان مثال، مصرـ زیر سلطه نظامی، اقتصادی و سیاسی این امپراتوری، به عنوان ساتراپ نشین هخامنشی تحت فرمان ایران قرارگرفته بودند. در مصر از مهمترین پروژه‌های هخامنشیان، ادامه حفر وافتتاح کانال سویز بوده است که امکان کشتی‌رانی را بین دریای مدیترانه و دریای سرخ مخصوصاً قسمت شرقی آن ساحل قارّه آفریقا و خلیج‌فارس و اقیانوس هند فراهم می‌آورد. داریوش خود در این باره در کتیبه و سنگ یاد بود سویز می‌گوید: {من پارسی ام. مصر را تسخیر کردم. دستور دادم این کانال را از رودخانه‌ای به نام نیل که در مصر واقع شده است به دریایی که تا پارس امتداد می‌یابد، حفر کنند. سپس چنانکه دستور داده بودم، این کانال حفر شد و کشتی‌ها از مصر توسّط این کانال به پارس می‌رفتند، آن گونه که خواست من بود.} از یافته‌های باستان‌شناسی و شاخص ترین آثارهخامنشی در مصر سنگ یادبودها و کتیبه‌های داریوش در کنار کانال سویز می‌باشد.