شاخصه‌های فرهنگی شمال غرب ایران در دوره اشکانی

منطقه شمال‌غرب ایران در دوره اشکانی، بخشی از ایالت نیمه مختار آتروپاتن بوده است. این منطقه در دوران اشکانی در معرض تحوّلات و رخدادهای سیاسی- فرهنگی متعدّدی قرار گرفته است ولی با این وجود در مطالعه و شناسایی این منطقه با فقر مواد فرهنگی دوره اشکانی مواجه هستیم. هرینک و کامبخش‌فرد نیز به این موضوع اذعان داشته‌اند. در دو دهه اخیر، بررسی‌های میدانی و کاوشهای متعددی در منطقه صورت گرفته است که مطالعه و بررسی داده‌های آنها یقیناً افق روشن‌تری از دوره اشکانی منطقه شمال غرب ایران را پیش روی ما قرار خواهد داد. یکی از این موارد، محوطه کهنه پاسگاه تپه سی است که در راستای پروژه نجات‌بخشی سد خداآفرین در کنار دیگر محوطه‌ها در قالب دو فصل مورد کاوش قرار گرفته است. با توجه به فقر مادّی منطقه در دوره اشکانی، بی‌شک مواد و داده‌های به‌دست آمده از این محوطه، بخشی از خلا و ابهامات مادّی- فرهنگی و چگونگی تعاملات فرهنگی منطقه را پوشش خواهد داد. بدین منظور، نگارندگان در این مقاله سعی در معرّفی و مطالعه تطبیقی یافته‌های دوره اشکانی این محوطه با دیگر محوطه‌های همزمان دارند تا به گونه‌ای، گامی موثر در مطالعه کمّی و کیفی داده‌ها و میزان تعاملات دوسویه در شمال غرب ایران با مناطق همجوار در دوره اشکانی برداشته باشند.