هنر-صنعت پارچه‌بافی در دوره‌ی شاه عباس صفوی (978-1038 ه.ق)
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
صفاکیش حمید رضا ,یزدانی فروغ
|
|
منبع
|
مطالعات باستان شناسي - 1396 - دوره : 9 - شماره : 1 - صفحه:151 -165
|
|
چکیده
|
دوره‌ی شاه عباس صفوی را به جرئت می‌توان عصر طلایی صنعت هنر پارچه‌بافی در ایران دانست. وی در زمان حکومت خود با حمایت از هنرمندان و دعوت از آن‌ها برای توسعه‌ی کارگاه‌های بافندگی در شهرهای مختلف نظیر اصفهان، یزد، کاشان و قم، موجبات رشد و تکامل پارچه‌بافی ایران را بیش‌از‌پیش فراهم نمود. در این دوره، همکاری نقاشان و نساجان موجب به‌وجود آمدن پارچه‌هایی نظیر زری‌بافت، سیم‌بافت، مخمل، قلمکار و غیره شد که در فنّ نساجی شاهکار به‌شمار می‌روند. دو سبک معروف در بافندگی دوره‌ی صفوی، یکی به رهبری خواجه غیاث‌الدین نقشبند یزدی و دیگری به اهتمام رضا عباسی شکل گرفت. تحلیل‌ها نشان می‌دهند که مهم‌ترین امتیاز این دوره نسبت به دوره‌های دیگر قرابت زیاد هنر نقاشی با صنعت بافندگی و تغییر در طراحی نقوش نسبت به دوره‌های قبل است. بر این اساس، این پژوهش که هدف آن کاربردی و از نظر روش توصیفی تحلیلی است، سعی دارد ضمن مطالعه تعدادی از نمونه‌های برجای‌مانده، با استفاده از منابع تاریخی، علل توسعه‌ی پارچه‌بافی در این دوره، مشخصه‌های پارچه‌بافی و ویژگی‌های آن‌ها را مورد پژوهش و بررسی قرار دهد.
|
|
کلیدواژه
|
عصر طلایی بافندگی ایران، پارچه‌های دوره صفوی، شاه عباس، غیاث‌الدین نقشبند، هنر نساجی
|
|
آدرس
|
دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی, گروه تاریخ و باستان شناسی, ایران, دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی, ایران
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|