بررسی و تحلیل مدل‌ هیبرید AHPو تراکم سطح در پهنه‌بندی خطر زمین‌لغزش

شناسایی مناطق مستعد وقوع زمین لغزش از طریق پهنه بندی خطر، یکی از اقدامات موثر و ضروری درکاهش خطرات احتمالی و مدیریت خطر می باشد. هدف از این تحقیق ارزیابی کارآیی مدل های آماری تراکم سطح و تحلیل سلسله مراتبی(ahp)، در پهنه بندی خطر زمین لغزش در حوزه آبخیز زیارت گرگان می باشد. پس از بررسی های میدانی و مرور مطالعات در مناطق مشابه، 9 فاکتور: شیب، جهت شیب، طبقات ارتفاعی، لیتولوژی، کاربری اراضی، فاصله از شبکه آبراهه، فاصله از جاده، فاصله از گسل و بارش به عنوان عوامل موثر بر خطر وقوع زمین لغزش منطقه شناسایی و به منظور تحلیل خطر در محیط gis مورد استفاده قرار گرفتند. نقشه زمین لغزش های موجود نیز از طریق عملیات میدانی و با استفاده از دستگاه موقعیت یاب جهانی (gps) تهیه گردید. 9 لایه اطلاعاتی آماده شده در gisبا لایه اطلاعاتی پراکنش زمین لغزش ها تطابق داده شد و اطلاعات میزان زمین لغزش ها در هر یک از کلاسه ها و مساحت آنها به دست آمد. پس از تعیین نرخ هر یک از عوامل، پهنه بندی با استفاده از تلفیق مدل های تراکم سطح و تحلیل سلسله مراتبی اجرا گردید. کارآیی ترکیب این مدل ها براساس نتایج خروجی مدل ها و با استفاده از دو شاخص دانسیته نسبی (qs) و جمع مطلوبیت (dr) مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج حاصل از شاخص dr نشان داد که ترکیب دو مدل در تشخیص کلاس های با خطر بالا (qs=81/1) نسبت به کلاس های با خطر پائین (qs=78/0) خوب عمل نموده اند.