بررسی تاثیر تغییر کاربری اراضی بر پتانسیل سیل‏خیزی (مطالعه موردی حوزه آبخیز تنگ بستانک شیراز)

استفاده از روش های نوین سنجش از دور و سیستم اطلاعات جغرافیایی در پهنه‏بندی پتانسیل سیل‏‏خیزی و تغییرات آن در یک منطقه جغرافیایی مشخص (حوزه آبخیز تنگ بستانک) موضوع اصلی این تحقیق را تشکیل می دهد. در این راستا تولید، تلفیق و ترکیب لایه های اطلاعاتی موثر از جمله رواناب و شاخص تراوائی سازندها برای شناسایی این پهنه ها با تاکید بر توانمندی سیستم اطلاعات جغرافیایی مورد توجه قرار گرفته است. در این مطالعه ضمن بررسی تغییرات کاربری اراضی صورت گرفته، به شناسایی و پهنه‏بندی عرصه های سیل‏خیز و تغییرات آن در یک دوره 18ساله پرداخته شده است در این مطالعه چگونگی تبدیل بارندگی به بارندگی مازاد تحت عنوان شماره منحنی (cn) مورد توجه قرار گرفته. درارزیابی تغییرات کاربری اراضی صورت گرفته و تاثیر آن بروی تغییرات بالقوه سیل ‏خیزی، طبق نتایج بدست آمده طی این دوره 18 ساله حوزه مذکور 9%سیل‏خیزتر شده است.

Survey of the Effects of Land Use Variation on Flooding Potential in Tang-e-Bostanak Watershed

The use of new methods of Remote Sensing (RS) and Geographical Information System (GIS) in zoning the flooding potential and its variations in a particular geographical area (Tang-e-Bostanak Catchment Area) constitutes the main subjects of this study. In this regard, the production, combination, and composition of effective information layers such as K index and run off in identifying these zones have been noted, highlighting the capacity of GIS. Theaim is the identification and percent of flood zoning and their variations within an 18-year period by RS and land use variation maps. In this study, we have observed excess rainfall under the curve number (CN). According to the results, the above mentioned area isexperiencing a 15% increase in flooding during the 18-year period.