کاربرد پلی اکریل آمید در کنترل فرسایش پاشمانی بر روی خاک های مارنی

فرسایش پاشمانی اولین مرحله در فرآیند فرسایش شناخته شده که نتیجه ی بمباران سطح خاک بوسیله ی قطرات باران است. قطرات باران در هنگام برخورد به سطح خاک، ذرات خاک را جابه جا و ساختمان خاک را تخریب می کنند. جدا شدن ذرات خاک توسط قطرات باران و انتقال ذرات جدا شده توسط رواناب، دو فرآیند پایه ای فرسایش خاک می باشند. در این تحقیق به بررسی تاثیر مقادیر مختلف پلی اکریل آمید (0، 2/0، 4/0 و 6/0 گرم بر مترمربع) بر روی مقدار فرسایش پاشمانی در دو شدت بارندگی 95 و 120 میلی متر در ساعت با استفاده از باران ساز fel3 در آزمایشگاه پرداخته شد. آزمایشات در خاک مارنی صورت گرفت. نتایج حاکی از آن است که مقادیر مختلف پلی اکریل آمید (0، 2/0، 4/0 و 6/0) در کنترل فرسایش پاشمانی در خاک مارنی با شدت های بارندگی 95 و 120 میلی متر در ساعت بین شدت های مختلف بارندگی از لحاظ کاهش میزان پاشمان هیچ اختلاف معنی دار آماری وجود ندارد. در مقابل اثر مقادیر مختلف پلی اکریل-آمید و تیمار شاهد تفاوت معنی داری مشاهده شده است به گونه ای که مقدار 6 کیلوگرم در هکتار بیشترین تاثیر را در کنترل فرسایش پاشمانی نسبت به مقادیر 2 و 4 کیلوگرم در هکتار داشته و به میزان 93/28 درصد در کاهش فرسایش موثر بوده است. همچنین تقابل دو فاکتور اصلی شدت و تیمار نیز هیچ اختلاف معنی دار آماری را نشان نمی دهد. نتایج تحلیل آماری در شدت های مختلف نشان داد که مقادیر مختلف پلی اکریل آمید در کنترل فرسایش پاشمانی در شدت بارندگی 95 میلی متر در ساعت نسبت به تیمار شاهد اختلاف معنی داری را نشان نداده است. ولی شدت بارندگی 120 میلی متر در ساعت مقادیر مختلف پلی اکریل آمید در کنترل فرسایش پاشمانی نسبت به تیمار شاهد اختلاف معنی-داری را نشان داده است. به گونه ای که میزان 4 کیلوگرم در هکتار ماده پلی اکریل آمید بیشترین تاثیر را در کنترل فرسایش پاشمانی داشته و به میزان 40 درصد نسبت به تیمار شاهد فرسایش پاشمانی را کاهش داده است.