بررسی میزان تعادل فرسایش در حوزه آبخیز رودخانه حاجی آباد هرمزگان با استفاده از مدل آنتروپی(Entropy)

فرسایش یک پدیده تسطیح یا هموارکننده سطح زمین است که رسوبات از راه حمل، غلتیدن و یا شسته شدن تحت تاثیر نیروی ثقل از نقاط مرتفع به محلهای پست حرکت می‌دهد، کشور ایران در طول دوره‌های مختلف، همواره تحت تاثیر فرسایش آبهای روان قرار داشته به همین دلیل پرداختن به مساله فرسایش از اهمیت بسزایی برخوردار است. این پژوهش سعی دارد که به بررسی میزان فرسایش و شناسایی پارامترهای موثر بر آن در حوزه آبخیز رودخانه حاجی آباد از توابع شهرستان حاجی آباد استان هرمزگان بپردازد. روش تحقیق از نوع ریاضی – تحلیلی مبتنی بر آنتروپی(entropy) و ahp است، بدین صورت که ابتدا مهمترین پارامترهای موثر بر فرسایش (شیب زمین، جنس زمین، خاک، کاربری اراضی و...) در حوزه مورد مطالعه شناسایی و سپس با استفاده از روش ahp وزن دهی و طبقه‌بندی شدند تا اهمیت هر یک از طبقات مشخص شود، سپس با استفاده از مدل آنتروپی(entropy ) شانون(shanon) میزان توزیع نامتعادل هر یک از پارامترهای موثر بر فرسایش مشخص شد. نتایج نشان می‌دهد که شیب بیش از 15 درصد با ضریب آنتروپی 53/0 دارای توزیع تقریبا متعادلی در حوزه بوده و در نتیجه فرسایش زیادی در قسمتهای مختلف حوزه تحت تاثیر شیب ایجاد می‌شود، همچنین در بین سازندهای زمین شناسی حوزه، سازندهای کواترنر با ضریب آنتروپی 635/0 توزیع تقریبا متعادلی در حوزه دارند. علاوه بر این خاکهای با بافت سبک (ضریب 94/0 ) و مراتع حوزه (ضریب90/0) که هر دو طبقه فرسایش زیادی دارند دارای توزیع متعادلی در حوزه هستند. جهت مدیریت فرسایش حوزه راهکارهایی ارایه گردیده است.