پهنه‌بندی و بررسی روند شوری خاک با استفاده از تکنیک‌های سنجش از دور و آنالیزهای زمین آماری (مطالعه موردی: شادگان، خوزستان)

شوری خاک یکی از شایع‌ترین فرآیندهای بیابان‌زایی در مناطق خشک و نیمه­خشک است. تهیه­ی نقشه­ی شوری خاک به ویژه در مناطقی با وسعت زیاد، گران و زمان­بر است؛ از این رو به روش­هایی نیاز است که بتوانند از طریق آن، تهیه­ی این نقشه را آسان­تر کنند. در چند دهه­ی گذشته، استفاده از روش­های زمین آمار و بهره­گیری از داده­های سنجش از دور برای تهیه­ی نقشه شوری خاک و پایش تغییرات آن توسعه یافته­است .هدف از این مطالعه، پهنه‌بندی و بررسی روند شوری خاک با استفاده از داده‌های سنجش از دور در دشت شادگان است. ابتدا برای ترسیم این نقشه، از 54 نمونه خاک سال 1385 و روش‌های درون‌یابی و حداکثر درست‌نمایی استفاده شد. برای تهیه­ی نقشه­ی شوری با استفاده از داده‌های سنجش از دور (باندها، شاخص‌های شوری و تجزیه و تحلیل مولفه‌های اصلی)، از تصویر ماهواره‌ای نزدیک‌ترین زمان به زمان نمونه‌برداری یعنی سال 2006 استفاده شد. با بررسی همبستگی بین ارزش بازتاب پیکسل‌های روش‌های ذکر شده و نمونه‌های خاک، روش مناسب انتخاب شد. نتایج نشان داد روش pca123 در سال 2006 بالاترین همبستگی را با نقاط نمونه‌برداری دارد. بر‌اساس نقشه‌های شوری در سال‌های 1990، 2006 و 2015، می‌توان گفت میزان شوری شدید در قسمت‌های جنوبی به تدریج به سمت قسمت‌های شمالی منطقه پیش‌روی کرده و هم زمان، وسعت شوری در کلاس‌‌های متوسط و زیاد کاهش و از طرف دیگر، وسعت شوری در کلاس بسیار زیاد در سال 1990 به تدریج از قسمت‌های شمالی و جنوبی منطقه افزایش یافته و در سال 2015 در تمام منطقه­ پراکنش داشته است.