تاثیر پایه‌های سیترنج، سیتروملو و نارنج بر برخی صفات مورفولوژی، فیزیولوژی و جذب عناصر معدنی لایم‏کوآت

لایم‏کوآت هیبرید سیتروفورچونلایی است که از تلاقی کامکوآت و لیمو آب شیرازی یا کی‏لایم به وجود آمده است. آب میوه آن با داشتن ویتامین ث و اسیدیته بالا، مشابه آب لیموی عمانی است. این ویژگی‏ها، همراه با مقاومت نسبی به سرما باعث شده که به کشت و کار آن در مناطق شمالی توجه شود؛ زیرا در شرایط آب و هوایی مازندران لیموترش‌ها با خطر سرمازدگی روبه‌رو هستند. پایه‏ها بسیاری از صفات پیوندک (رقم) مانند قدرت رشد، مقاومت به تنش‏ها، عملکرد و کیفیت محصول را تحت تاثیر قرار می‏دهند. بنابراین، این آزمایش به‌منظور بررسی تاثیر پایه‌های نارنج، سیترنج و سیتروملو بر رشد رویشی، اندازه درخت و جذب عناصر معدنی لایم‏کوآت در قالب طرح کاملاً تصادفی با هفت تکرار انجام شد. نتایج این تحقیق نشان داد که نهال‏های لایم‏کوآت روی پایه‏های نارنج (91 سانتی‏متر) و سیترنج (90 سانتی‏متر) با رشد عمودی، ارتفاع بیشتری دارد. اما بیشترین قطر نهال (7.07 میلی‌متر) بر پایه سیترنج مشاهده شد. با این وجود، نهال‏ها روی پایه سیتروملو بیشترین شاخه جانبی (5.8 عدد) را تولید کردند. بیشترین درصد آب نسبی برگ‏ها روی پایه نارنج (62.84 درصد) و کمترین آن روی پایه سیترنج (54.60 درصد) ملاحظه شد. بیشترین میزان کلروفیل (4.84 میلی‌گرم در صد گرم) هم در برگ‏های لایم‏کوآت روی پایه سیترنج وجود داشت.تمام پایه‌ها در جذب ازت، فسفر، پتاسیم، کلسیم و آهن اختلاف زیادی نداشتند، ولی قابلیت جذب منیزیم و منگنز در سیتروملو کمتر از سایر پایه‌ها بود. براساس نتایج پژوهش حاضر، پایه سیترنج می‏تواند پایه مناسبی برای لایم کوآت در شرایط آب و هوایی مازندران باشد.