اثر پرایمینگ و تاریخ کاشت بر صفات عملکردی و فیزیولوژیکی دو توده زیره سبز

به‌منظور بررسی اثر پرایمینگ و تاریخ کشت بر عملکرد، اجزای عملکرد و صفات فیزیولوژیکیدو توده زیره سبز، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل سه عاملی در قالب طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقات گیاهان دارویی دانشگاه شاهد در سال زراعی 94-1393 انجام‌گرفت. در این آزمایش، عامل پرایمینگ در دو سطح (بدون پرایم و کلرید پتاسیم 4 درصد)، تاریخ کشت در سه سطح (25 بهمن، 10 اسفند و 25 اسفند) و توده‌های زیره سبز در دو سطح (سبزوار و نیشابور) بود. نتایج نشان داد که اثر متقابل سه عامل تاریخ کشت، پرایمینگ و توده زیره سبز بر تعداد چتر در بوته در سطح 1 درصد و تعداد دانه در بوته، عملکرد دانه و عملکرد زیستی در سطح 5 درصد معنادار شد. نتایج بیانگر آن بود که تاخیر در تاریخ کشت از 10 اسفند به 25 اسفند در شرایط بدون پرایم در توده سبزوار به کاهش معنادار عملکرد دانه و عملکرد زیستی می‌انجامد. همچنین، استفاده از پرایمینگ در توده سبزوار درصد و عملکرد اسانس را افزایش می‌دهد. درصد ترکیبات تشکیل‌دهنده اسانس با تاخیر در تاریخ کاشت کاهش معناداری نشان داد. به‌طور کلی، کشت توده سبزوار در تاریخ 25 بهمن مطلوب‌ترین عملکرد کمّی و کیفی را داشت.