تاثیر قطع ‌آبیاری و محلول‌پاشی پتاسیم بر برخی ویژگی‏های فیزیولوژیک، شاخص‌ برداشت و عملکرد دو رقم و یک لاین گندم نان

به‌منظور بررسی اثر قطع‌آبیاری و محلول‌پاشی پتاسیم بر برخی از ویژگی‏های فیزیولوژیک (فتوسنتز، پایداری غشای سلولی و کلروفیل‌برگ) و شاخص‌برداشت گندم نان، آزمایشی به صورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار، در سال زراعی90-91 و در دو مکان موسسه تحقیقات ثبت و گواهی بذر و نهال کرج و مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع‌طبیعی استان یزد اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل تنش‌خشکی (به‌صورت قطع‌آبیاری در سه سطح از مرحله تشکیل سنبله تا رسیدگی فیزیولوژیک، از مرحله شروع دانه‌بندی تا رسیدگی فیزیولوژیک و آبیاری طبیعی)، محلول‌پاشی پتاسیم (در سه سطح عدم محلول‌پاشی، محلول‌پاشی1.5 و 3 درصد سولفات پتاسیم (k2so4)) و ژنوتیپ (در سه سطح دو رقم «پیشتاز»، و«مرودشت» و لاین ws-82-9 بودند. نتایج نشان داد که صفات مورد مطالعه با افزایش تنش‌خشکی، به‌طور معناداری کاهش یافتند. بیشترین مقدار شاخص‌برداشت، تحت شرایط آبیاری طبیعی برای لاین ws-82-9 در منطقه کرج (32.69 درصد) و کمترین مقدار آن، تحت شرایط تنش‌خشکی شدید برای رقم«مرودشت» در منطقه یزد (11.50 درصد) مشاهده شد. پایداری غشای سلولی در رقم‌های مورد مطالعه متفاوت بود و رقم «مرودشت» کمترین پایداری غشای سلول (35.5 درصد) را داشت. محلول‌پاشی3 درصد k2so4، باعث افزایش معنا‌دار صفات فیزیولوژیک، به‌ویژه فتوسنتز برگ در شرایط تنش‌خشکی شدید شد، به‌نحوی‌که فتوسنتز برگ در دو منطقه یزد و کرج به‌ترتیب به میزان 99.1 و 69.7 درصد افزایش یافت. نتایج این تحقیق نشان داد که محلول‌پاشی 3 درصد k2so4 و استفاده از لاین ws-82-9 در تعدیل آثار تنش‌خشکی، به‌ویژه در مزارعی که در مراحل پایانی دوره رشد با محدودیت آب مواجه هستند، موثر است.