آثار محلول‌پاشی مگافول بر عملکرد و کیفیت میوه گوجه‌فرنگی رقم ریوگرند تحت شرایط تنش کم‌آبی

به‏منظور مطالعه اثر تنش کم‌آبی و سطوح مختلف مگافول بر عملکرد و کیفیت میوه و کارآیی مصرف آب گوجه‌فرنگی رقم ریوگرند آزمایشی به‏صورت کرت‌های خردشده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار، در سال 1394 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه زنجان انجام شد. تیمار‌های آزمایش شامل آبیاری به‏عنوان عامل اصلی در سه سطح (50، 75 و 100 درصد نیاز آبی گیاه) و محلول‌پاشی مگافول به‏عنوان عامل فرعی در چهار سطح (صفر، 1، 2 و 3 میلی‌لیتر در لیتر) بودند. نتایج آزمایش نشان دادکه تیمار آبیاری تاثیر معناداری بر عملکرد و کیفیت میوه و کارآیی مصرف آب داشت. تیمار مگافول بر سفتی بافت میوه، عملکرد، لیکوپن میوه و کارآیی مصرف آب در سطح احتمال پنج درصد معنادار شد. بیشترین مواد جامد محلول کل (2.41 درصد بریکس) و اسید قابل تیتراسیون (2.09 درصد) در تیمار تنش کم‌آبی 50 درصد نیاز آبی گیاه به‏دست آمد. در تیمار 2 میلی‌لیتر در لیتر مگافول، بیشترین مقدار مواد جامد محلول کل (2.29 درصد بریکس)، اسید قابل تیتراسیون میوه (1.97 درصد)، لیکوپن (0.83 گرم بر لیتر)، تعداد میوه (37.9)، متوسط وزن میوه (59.32 گرم)، کارآیی مصرف آب (21.78 کیلوگرم در متر مکعب) و عملکرد بوته (2680 گرم) حاصل شد. اثر متقابل معناداری بین آبیاری و مگافول در صفات اسید قابل تیتراسیون میوه، عملکرد بوته و تعداد میوه وجود داشت. بیشترین تعداد میوه (51.7) و عملکرد بوته (3278 گرم) در تیمار 2 میلی‌لیتر در لیتر مگافول در شرایط آبیاری 100 درصد نیاز آبی گیاه و حداکثر اسید قابل تیتراسیون در تیمار 1 میلی‌لیتر در لیتر مگافول و تنش کم‌آبیاری 50 درصد به دست آمد. با توجه به نتایج، کاربرد مگافول 2 میلی‌لیتر عملکرد میوه را در شرایط آبیاری نرمال و کم‌آبی بهبود بخشید و باعث افزایش 16 درصدی کارآیی مصرف آب شد. تنش کم آبیاری 75 درصد با کاهش 16 درصدی عملکرد موجب ذخیره 25 درصدی آب در مقایسه با تیمار 100 آبیاری شد.