ترکیبات موجود در اسانس پوست دارچین و خاصیت ضدقارچی آن علیه قارچ‎های مولد پوسیدگی‎های میوه ‏ها‎

قرن‌هاست که اسانس دارچین برای محافظت از مواد غذایی در مقابل عفونت‌های میکروبیولوژیکی کاربرد دارد و در 10 سال اخیر این اسانس در بسته‌بندی‌های مواد غذایی به‌عنوان عامل ضدمیکروبی گنجانده شده است. هدف از پژوهش حاضر بررسی فعالیت ضدقارچی اسانس دارچین علیه پاتوژن‎هایbotrytis cinerea، aspergillus nigerوpenicillium digitatum جدا شده از میوه‎های توت‌فرنگی، گوجه‌فرنگی و پرتقال در محیط داخل و بیرون آزمایشگاه است. اسانس گیاه با استفاده از دستگاه کلونجر استخراج، شناسایی و ترکیبات آن با استفاده از روش کروماتوگرافی گازی متصل به طیف‌سنج جرمی و کروماتوگرافی گازی اندازه‏گیری شد. مهم‌ترین ترکیب موجود در اسانس دارچین سینامآلدهید (89.51 درصد) بود. حداقل غلظت بازدارندگی از رشد اسانس دارچین روی قارچ‌های b. cinerea، a. niger و p. digitatum در غلظت 200 میکرولیتر در لیتر و حداقل غلظت قارچ‌کشی در غلظت 400 میکرولیتر در لیتر برای هر سه قارچ بود. فعالیت ضدقارچی این اسانس روی دو قارچ b. cinereaو a. nigerبیشتر از قارچp. digitatum بود و با افزایش غلظت این خاصیت بهبود پیدا ‌کرد. در بررسی‎های خارج از آزمایشگاه، قارچ‌های موجود در مجاورت غلظت 600 میکرولیتر در لیتر از اسانس روی میوه‌های توت‌فرنگی، گوجه‌فرنگی و پرتقال به ترتیب 11.53، 7.30 و 10.10 درصد رشد کردند. این نتایج نشان داد که اسانس دارچین دارای پتانسیل خوبی به‌عنوان عامل ضد قارچی طبیعی برای کنترل بیماری‌های پس از برداشت میوه‌جات و سبزیجات است.