نظریهٔ اصالة‌الوثاقه به‌مثابهٔ توثیق عام برای مُهمَلین

مشهور اصولیان متاخر معتقدند به‌ روایتی می‌توان استناد کرد که راویانش ثقه باشند و روایتی که حتی یک راوی غیرثقه داشته باشد، درخورِ استناد نیست. براین‌اساس، روایتِ ضعیف فقط روایتی نیست که برای راویانش قدحی وارد شده باشد؛ بلکه صرف نبود توثیق، سبب حکم به بی‌اعتباری روایت است. در این میان به‌نظرمی‌رسد شارع اصل را بر وثاقت نهاده، مادامی‌که خلاف آن اثبات نشده باشد. این اصل در حقیقت اماره‌ای شرعی و از طُرق احراز وثاقت است؛ ازاین‌رو بر اساس نظریهٔ اصالةالوثاقه، مُهمَلین معتبرند. بر اساس برخی از ادلهٔ حجیت خبر واحد، به اصالة‌الوثاقة نیازمندیم و بر اساس برخی دیگر از ادله، نتیجهٔ اصالةالوثاقة از راه دیگر حاصل است. در این جستار با استفاده از منابع کتابخانه‌ای و به‌روش توصیفی‌تحلیلی، نظریهٔ اصالةالوثاقة مورد بررسی واقع شده و این نتیجه به‌‌دست آمده که مطابق برخی روایات و سیره و قاعدهٔ اصالةالصحة، خبر کسی که در کتب رجال، راوی امامی شناخته شده باشد و توثیق و تضعیف صریح نداشته باشد، معتبر است.

the authenticity of trust as a general validation for mohmahin(narraters whose validity not confirmed nor rejected)

famous later osulies   believe that a tradition can be cited if its narrators are trustworthy; therefore, a tradition that has even an untrustworthy narrator is not worthy of citation. based on this, a weak tradition is not only a tradition in which there is a flaw in its narration; rather, the mere lack of verification is the reason for ruling the tradition invalid. in the meantime, it seems that the shareh has prioritized trustworthy, as long as the contrary has not been proven.   this principle is actually a shari decree and a way of verifying reliability; therefore, according to the authenticity of trust, mohmalin are authentic. according to some evidences of the authenticity of khabar vahed, we need to authenticity of trust, and according to some other evidences, the result the authenticity of trust is obtained in another way. in this research, using library sources and using a descriptive analytical method, the theory of the authenticity of trust has been investigated and the result obtained is that according to some traditions and the rules of authenticity, the news of someone who is known as an  imami narrator in the books of rejall and does not have an explicit confirmation nor weakening is valid.