تحلیلی برعوامل ژیوپلیتیک درناحیه فرهنگی خراسان بزرگ

خراسان بزرگ که در طول تاریخ ایران نامی سنتی و کلی برای اشاره به نواحی شرقی ایران امروزی و بخش عمده ای از کشور افغانستان و کشورهای تاجیسکتان قزاقستان ازبکستان، ترکمنستان و بخشهایی از قرقیزستان امروزی بوده است همین امروز نیز با قدری اغماض این منطقه بزرگ را می توان یک ناحیه بزرگ فرهنگی نامید، که مرزهای آن تا مرزهای شمالی و شرقی کشورهای مذکور توسعه می یابد و در بسیاری از شاخصه های فرهنگی دارای همبستگی و پیوستگی است. این قرابت فرهنگی بقدری عمیق و در عین حال گسترده است که از منظر هویت نیز به آسانی میتوان هویت های یکسان را در دوسوی مرزهای سیاسی تشخیص داد. به نظر میرسد اگر چه محدوده حاکمیت کشورها بوسیله مرزهای سیاسی ترسیم شده، لیکن جغرافیای انسانی منطقه مردم دو سوی مرزها را همچنان با هم مرتبط نگهداشته است و قومیت ها و فرهنگ مشترک منطقه ریشه در تاریخ مشترک آنان دارد.وجوه مشترک تاریخی، فرهنگی و مذهبی میتواند شرایط و زمینه مناسب و لازم را برای اشتراک مساعی و برقراری روابط پایدار و گسترش مبادلات فرهنگی و اقتصادی بین این کشورها را فراهم کند و فرآیند وابستگی متقابل موجب توسعه امنیت گردد.این تحقیق به منظور بررسی عوامل ژیوپلیتیکی دراین منطقه صورت گرفته است وبه این منظور با مطالعه منابع کتابخانه ای واینترنتی از روش تحقیق توصیفی-تحلیلی بهره برداری شده است.نتیجه تحقیق نشان میدهد این عوامل میتوانند با ملاحظاتی موجبات همگرایی در منطقه را فراهم اورند.درعین حال این منطقه محل تلاقی استراتژی ژیوپلیتیک قدرتهای جهانی ومنطقه ای است.