تبیین موقعیت ژیوپلیتیکی شرق ایران در نظام های منطقه ای با محوریت خراسان

موقعیت جغرافیایی یک مکان به طور بالقوه و بالفعل توان تولید قدرت و افزایش جایگاه آن در یک منطقه ی ژیوپلیتیکی را داردکه بهره مندی از مزایای ویژه ی آن در گرو درک صحیح این جایگاهااز سوی سیاست گذاران عرصه های مختلف ملی و منطقه ای است. کریدور ارتباطی شرق ایران با دارا بودن ظرفیت های ارتباطی، ژیوپلیتیکی و امنیتی می تواند به عنوان تولیدکننده ی قدرت و نقطه ی ثقل سیستم منطقه ای مطرح و مورد توجه قرار بگیرد؛ نکته ای که متاسفانه کمتر بدان پرداخته شده است. استان خراسان رضوی با داشتن مشهد به مثابه ی دومین کلان شهر ایران، بزرگ ترین شهر مذهبی کشور و دومین شهر مذهبی دنیا، به عنوان یکی از نقاط ثقل اصلی کریدور ارتباطی شرق ایران مطرح است و جایگاه غیر قابل انکاری در افزایش وزن ژیوپلیتیکی ایران و سازمان دهی سازمان منطقه ای مورد نظر دارد. این مقاله با روش تحلیلی- توصیفی و با استفاده از منابع کتابخانه ای در پی تبیین واقعیت های جغرافیایی و ظرفیت های ژیوپلیتیکی کریدور شرقی کشور با محوریت مشهد در افزایش توان ملی و منطقه ای ایران در منطقه است. یافته های مقاله نشان دهنده ی این مطلب است که نظام منطقه ای مورد نظر در سه زیرسیستم امنیتی ، اقتصادی و ارتباطی قابلیت طرح را دارد.