towards participation in pro-environmental activities: application of dual-pathway model of collective action

Participation in collective actions refers to an individual's behavioral, mental, and emotional engagement in group-situations that motivates him or her to achieve group goals, including environmental protection. the present study aimed at analyzing the intention of members of environmental ngos to participate in collective pro-environmental activities. to do this, the psychological dual-pathway model of collective action (dmca) was used. the research method was descriptive-correlational and was done using survey technique. the statistical population included members of the pro-environmental ngos in tehran province, iran (n= 680). out of the population, 248 cases were selected as a sample using stratified random sampling method with proportional assignment. the research instrument was a researcher-made questionnaire and its validity was verified using a panel of case experts and ave index. besides, the reliability was confirmed using cronbach's alpha coefficients, principal component analysis, and composite reliability indices. according to the dmca, the effects of perceived behavioral control variables about collective pro-environmental activities (pbccpea), attitude towards participation in collective pro-environmental activities (apcpea), subjective norms about participation in collective pro-environmental activities (snpcpea), social identity about participation in collective pro-environmental activities (sipcpea) were tested on intention towards participation in collective pro-environmental activities (ipcpea). the results show that this model is able to explain 66% of the variance of ipcpea changes. the results of this study indicate the need for special attention from the perspective of collective action to make significant changes in the creation of ipcpea.

به سوی مشارکت در فعالیت‎های محیط‎زیست‌گرایانه: کاربرد الگوی دومسیری اقدام جمعی

مشارکت در اقدامات جمعی به درگیری رفتاری، ذهنی و عاطفی فرد در موقعیت­های گروهی اشاره دارد که او را برای دستیابی به هدف­های گروهی از جمله حفاظت از محیط‎زیست بر می­انگیزاند. هدف این مطالعه، تحلیل نیت اعضای تعاونی‎های مردم‎نهاد محیط‎زیستی به مشارکت در فعالیت‎های محیط‎زیست‌گرایانه جمعی بود. برای این منظور از مدل روانشناختی مسیر دوگانه اقدام جمعی (dmca) استفاده گردید. روش پژوهش از نوع توصیفی‌‌ همبستگی بود که با استفاده از فن پیمایش انجام شد. جامعه آماری، اعضای انجمن محیط‎زیستی غیردولتی در استان تهران در ایران بودند (1453n=). که 248 نفر از آنها با روش نمونه‏گیری تصادفی طبقه‏ای با انتساب متناسب به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار پژوهش، پرسشنامه‌ای محقق‌ساخته بود که روایی آن با استفاده از پانل متخصصان مورد و شاخص ave مورد تایید قرار گرفت و پایایی آن نیز با استفاده از ضرایب آلفای کرونباخ، تحلیل مولفه‎های اصلی و روایی ترکیبی مورد تایید قرار گرفت. بر اساس dmca، اثر متغیرهای، کنترل رفتاری درک شده در مورد فعالیت­های جمعی رفتار محیط­زیست­گرایانه (pbccpea)، نگرش نسبت به مشارکت در فعالیت­های جمعی رفتار محیط­زیست­گرایانه (apcpea)، هنجارهای ذهنی در مورد مشارکت در فعالیت­های جمعی رفتار محیط­زیست­گرایانه (snpcpea)، هویت اجتماعی در مورد مشارکت در فعالیت­های جمعی رفتار محیط­زیست­گرایانه (sipcpea) بر قصد مشارکت در فعالیت­های جمعی رفتار محیط­زیست­گرایانه (ipcpea)آزمون گردید. نتایج نشان داد که این مدل قادر است تا 66% از تغییرات ipcpea را تبیین کند. نتایج این پژوهش، لزوم توجه خاص از منظر کنش جمعی برای ایجاد تغییرات اساسی در ایجاد ipcpea را بیش از پیش آشکار می‌سازد.