evaluation of winter cereal silages subjected to pre-drying at different phenological stages with and without the use of additives

This study aimed to evaluate the productivity, nutritional, and fermentative characteristics and aerobic stability of white oat, barley, and wheat silages that had been subjected to pre-drying at different phenological stages, with or without the application of additives. the experimental design used was completely randomized, in a 3×3×2 factorial design (three forage species, three additives, and two phenological stages), with three replications. after harvest, the cereals were exposed to the sun, and prior to ensiling, were treated (or not) with an inoculant containing a mixture of fermentative bacteria and enzymes and/or propionic acid. comparing the cereals harvested at different vegetative and reproductive stages, revealed higher percentages of crude protein when the cut was made in the vegetative stage, lower contents of neutral detergent fiber, acid detergent fiber, and lignin; and higher levels of neutral detergent fiber digestibility after 30 hours of incubation. addition of the inoculant containing homofermentative and heterofermentative bacteria promoted the production of silages with higher lactic acid levels, lower ph values, and losses of ammonia-n. compared with the control group, addition of propionic acid did not improve fermentative characteristics. cereals harvested at the vegetative stage produced silage with a best bromatological composition. although the use of biological additives did not alter the bromatological composition of the pre-dried silages, treatment with the bacterial inoculant improved most fermentative parameters; however, it was ineffective in enhancing the aerobic stability of silage after exposure to air.

ارزیابی غلات سیلویی پیشا‌خشک در مراحل مختلف فنولوژیک با و بدون استفاده ازمواد افزودنی

هدف این پژوهش، ارزیابی بهره­دهی و ویژگی­های غذایی وتخمیری و پایداری هوازی مواد سیلویی چاودار سفید، جو، و گندم پیشاخشک (pre-drying ) در مراحل مختلف فنولوژیکی با و بدون مواد افزودنی بود. آزمایش با طرح کاملا تصادفی با فاکتوریل 2x 3x3 ) 3 گونه علوفه، 3 ماده افزودنی، و 2 مرحله فنولوژیک) در 3 تکرار اجرا شد. بعداز برداشت، غلات مزبور در تابش خورشید قرار داده شد و قبل از سیلو کردن، با ماده تلقیح کننده حاوی مخلوطی از باکتری های تخمیری و آنزیم ها و/یا پروپیونیک اسید تیمار شد (یا نشد). با مقایسه غلات برداشت شده در مراحل فنولوژیک رشد سبزینه ای و مرحله زایشی آشکار شد که در برداشت مرحله رشد سبزینه ای درصد پروتئین خام بیشتر بود، ولی مقدار­ فیبر­شوینده خنثی (neutral detergent fiber)، فیبر شوینده اسیدی، و لینگنین کمتر بود، هرچند که مقدار قابلیت هضم فیبر­شوینده خنثی در تیمار30 ساعت بعد از انکوباسیون بیشتر بود. افزودن ماده تلقیح کننده حاوی باکتری­های هموفرمنتاتیو و هتروفرمنتاتیو منجر به مواد سیلویی با مقادیر بیشتر لاکتیک اسید، ph کمتر، و تلفات نیتروژن آمونیاکی شد. نیز، درمقایسه با تیمار گروه شاهد، افزایش پروپیونیک اسید منجر به بهبود ویژگی­های تخمیری نشد. غلات برداشت شده در مرحله رشد سبزینه ای، مواد سیلویی با بهترین ترکیبب بروماتولوژیک (bromatological) را تولید کرد. هرچند کاربرد مواد ­افزودنی زیستی تغییری در ترکیب بروماتولوژیک مواد سیلو شده ایجاد نکرد، اما بیشتر پارامترهای تخمیری در اثر تیمار کردن با مواد تلقیحی باکتریایی بهبود یافت، با این همه، این کار در بهبود پایداری هوازی مواد سیلو شده بعد از قرار گرفتن در معرض هوا موثر نبود.