possible effect of abiotic environmental factors on changes in wheat resistance to leaf rust

Possible influence of 3 abiotic environmental factors (temperature, nitrogen salt, and benzimidazole) on wheat resistance to puccinia triticina was studied. under the effect of these factors, statistically significant decrease in the rust development was revealed for 6 wheat varieties. specific changes of virulence in 6 pathogen monopustule isolates under the effect of those factors were revealed with high frequencies. subjected to a particular factor, we observed an absolute coincidence of the infection types of seedlings infected with rust pathogen clones multiplied in the absence of this factor, and infection types of leaves, incubated in the absence of the factor, but infected with isolates, multiplied in the presence of this factor. six subpopulations of the pathogen representing mixture of genotypes virulent to 2 wheat varieties under certain conditions were created. we did not find significant differences in two disease development indexes (number of pustules and uredospores’ number in pustule) in seedlings affected by a factor and infected with subpopulations multiplied in the absence of the factor, and disease development indexes in leaves not subjected to the factor but inoculated with subpopulations multiplied in the presence of this factor. according to the results, the influence of studied factors on expression of specific (vertical) and non-specific (horizontal) wheat seedling resistance to rust was not revealed. obviously, significant decrease in the rust development under the effect of studied environmental factors is primarily (if not only) related to their influence on the pathogen virulence and aggressiveness. 

تاثیر احتمالی عوامل محیطی غیرزیستی بر تغییرات مقاومت گندم به زنگ قهوه ای (زنگ برگی)

در این پژوهش، تاثیر احتمالی 3 عامل محیطی غیرزیستی (دما، نمک نیتروژن و بنزیمیدازول) بر مقاومت گندم به puccinia triticina مطالعه شد. تحت تاثیر این عوامل، کاهش معنی‌دار آماری در توسعه و گسترش بیماری زنگ برای 6 رقم گندم بررسی شد. تغییرات خاصی از شدت بیماری­زایی در 6 جدایه تکجوش (monopustule) بیمارگر تحت تاثیر عوامل مزبور با فرکانس بالا مشاهده شد. تحت تاثیر یک عامل خاص، مشاهدات ما حاکی از همزمانی مطلق انواع آلودگی گیاهچه­های آلوده به کلون‌های بیماری‌زای زنگ که در شرایط نبود این عامل تکثیر شده بود و انواع آلودگی برگ‌ها که در غیاب عامل مزبور خوابانده (انکوباسیون) شده بود ، اما آلوده به جدایه‌هایی بود که در حضور این عامل تکثیر شده بود. شش زیرجمعیت (subpopulation) از پاتوژن که نماینده مخلوطی از ژنوتیپ های بدخیم( با بیماری زایی زیاد) برای 2 رقم گندم در شرایط خاص بود ایجاد شد. ما دو شاخص توسعه بیماری (تعداد جوش­ها (pustules) و تعداد اوردیواسپور در جوش­ها) در نظر گرفتیم ولی تفاوت معنی داری در این دوشاخص بین گیاهچه­های تحت تاثیر یک عامل و آلوده به زیرجمعیت های تکثیر شده در غیاب عامل مزبور با برگ هایی که تحت تاثیر این عامل قرار نداشت اما با جمعیت های فرعی تلقیح شده بود که در حضور این عامل تکثیرشده بود پیدا نکردیم. با توجه به نتایج، تاثیر عوامل مورد مطالعه بر بیان مقاومت ویژه (عمودی) و غیر اختصاصی (افقی) گیاهچه گندم به زنگ دیده نشد. بدیهی است که کاهش قابل توجه در گسترش زنگ تحت تاثیر عوامل محیطی مطالعه شده، در درجه اول (اگر نه تنها) به تاثیر آنها بر شدت بیماری زایی و قدرت تهاجمی بیمارگر (پاتوژن) مربوط می شود.